بزرگنمايي:

ایران پرسمان - ایسنا / محققان دانشکده بهداشت عمومی، دانشکده پزشکی دانشگاه هنگ کنگ یک مطالعه اپیدمیولوژیک در مقیاس بزرگ را برای بررسی مزایای سلامتی بالقوه قدرت عضلانی بالا در پیشگیری از دیابت نوع 2 در سطوح مختلف خطر ژنتیکی انجام دادند.
این مطالعه نشان داد که قدرت عضلانی بالاتر با بیش از 40 درصد کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع 2، صرف نظر از استعداد ژنتیکی مرتبط است. این مطالعه اهمیت حفظ یا بهبود قدرت عضلانی را به عنوان یک استراتژی کلیدی برای جلوگیری از دیابت نشان می‌دهد.
به نقل از ساینس‌دیلی، دیابت نوع 2 یکی از شایع‌ترین اختلالات متابولیک مزمن است و با افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های مختلف از جمله بیماری قلبی، سکته، فشار خون بالا و باریک شدن رگ‌های خونی همراه است. مشخصه آن افزایش سطح قند خون است که به عنوان هیپرگلیسمی نیز شناخته می‌شود و به دلیل مقاومت به انسولین و اختلال در ترشح انسولین رخ می‌دهد. شواهد نشان می‌دهد که حدود 10 درصد از جمعیت جهان تحت تأثیر دیابت نوع 2 هستند، بنابراین، پیشگیری از آن اهمیت دارد.
دیابت نوع 2 می‌تواند ناشی از تداخل بین صفات ژنتیکی غیرقابل تغییر و سبک زندگی قابل تغییر باشد. قدرت عضلانی یکی از جنبه‌های مهم تناسب اندام عضلانی است و مشخص شده است که با خطر کمتر ابتلا به بیماری‌های قلبی متابولیک از جمله دیابت نوع 2 مرتبط است. با این حال، هنوز مشخص نیست که آیا بهبود قدرت عضلانی می‌تواند به عنوان یک استراتژی پیشگیری از دیابت در افراد با سطوح متفاوتی از استعداد ژنتیکی نظر گرفته شود یا خیر. به ویژه آنهایی که استعداد ژنتیکی بالایی در ابتلا به دیابت نوع 2 دارند.
این تحقیق از داده‌های 141 هزار و 848 فرد سفیدپوست بریتانیایی بدون ابتلا به دیابت نوع 2 پایه استفاده کرد. قدرت عضلانی ارزیابی شد. خطر ژنتیکی دیابت نوع 2 نیز بر اساس 138 نوع ژنتیکی شناخته شده برآورد شد.
شرکت کنندگان بیش از هفت سال تحت پیگیری قرار گرفتند. در طول دوره پیگیری، 4743 مورد جدید دیابت نوع 2 شناسایی شد. یافته‌ها نشان داد که در مقایسه با قدرت عضلانی کم، افراد با قدرت عضلانی بالا با 44 درصد خطر نسبی کمتری برای ابتلا به دیابت نوع 2 همراه بودند، حتی پس از در نظر گرفتن خطر ژنتیکی این بیماری و همچنین سایر عوامل خطر.
علاوه بر این، تیم تحقیقاتی شواهدی مبنی بر تعامل بین قدرت عضلانی و حساسیت ژنتیکی به دیابت نوع 2 مشاهده کردند که نشان می‌دهد قدرت عضلانی ممکن است در تغییر تأثیر خطر ژنتیکی بر شروع بیماری نقش داشته باشد. این یافته‌ها همچنین نشان داد که افرادی که در معرض خطر ژنتیکی بالا هستند اما دارای قدرت عضلانی بالا هستند، در مقایسه با افرادی که در معرض خطر ژنتیکی کم یا متوسط ‌هستند، اما قدرت عضلانی پایین دارند، خطر مطلق کمتری برای ابتلا به دیابت نوع 2 دارند.
این مطالعه پیشگامانه اولین ارتباط آینده‌نگر بین قدرت عضلانی، استعداد ژنتیکی به دیابت نوع 2 و خطر ابتلا به این بیماری را کشف کرد. یافته‌ها بر نقش حیاتی حفظ یا افزایش قدرت عضلانی به‌عنوان یک استراتژی کلیدی برای پیشگیری از دیابت نوع 2 در افراد میانسال و مسن‌تر، صرف‌نظر از سطوح خطر ژنتیکی و از جمله افرادی که در معرض خطر ژنتیکی بالا هستند، تأکید می‌کند.
یکی از نویسندگان این مطالعه، بیان کرد: تحقیقات بیشتر با استفاده از مطالعات زیست بانک خاص قومی برای تعیین اینکه آیا این یافته‌ها برای سایر جمعیت‌ها مانند آسیای شرقی قابل تعمیم هستند یا خیر، مورد نیاز است.