بزرگنمايي:

ایران پرسمان - اعتماد /متن پیش رو در اعتماد منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
حسن بهشتی‌پور، پژوهشگر مسائل بین‌الملل در پاسخ به سوال «اعتماد» در باب اینکه چه پیش‌بینی از آینده تنش‌های تهران و واشنگتن با توجه به نامه‌نگاری‌های اخیر می‌توان داشت، گفت: امریکا با مذاکره غیرمستقیم مخالفت نمی‌کند. ترامپ نیز ترجیح می‌دهد از طریق مذاکره به اهداف خود برسد. به باور بهشتی‌پور این طرف ایرانی است که باید برای افکار عمومی توضیح دهد چرا مذاکره مستقیم عقلانی، هوشمندانه و شرافتمندانه نیست، اما مذاکرات غیرمستقیم نتیجه‌بخش و عاقلانه است؛ فراموش نکنیم ایران در دوره شهید رییسی این مسیر را انتخاب کرد و راه به جایی نبرد. بهشتی‌پور در ادامه به «اعتماد» گفت: مساله دوم نیز در رسانه‌های امریکا مطرح شده که ترکیبی است از سیاست تهدید و تشویق به مذاکره تا از یکسو واشنگتن بتواند بدین طریق امتیاز بیشتری به دست آورده و از سوی دیگر به افکار عمومی در بخش دیپلماسی عمومی بگوید که واشنگتن اهل گفت‌وگو و پیدا کردن راه‌حلی از طریق دیپلماسی از موضع قدرت است. در این شرایط ایران نیز باید بر پیدا کردن راه‌حل‌ها از طریق گفت‌وگوهای مقدماتی تاکید کرده و برای افکار عمومی دیپلماسی مقاومت را تبیین کند.
این تحلیلگر مسائل بین‌الملل در پاسخ به دیگر سوال «اعتماد» در باب احتمال انجام مذاکرات مستقیم میان تهران و واشنگتن گفت: تاکید می‌کنم امریکا برای رسیدن به خواسته‌های خود از هرگونه مذاکره استقبال می‌کند، اما مطلوب ترامپ نقش‌آفرینی شخصی و بهره‌برداری‌های شخصی برای دستاورد‌سازی است. به باور بهشتی‌پور اما رویکرد رسانه‌ای ایران در برابر امریکا دو اشکال اساسی دارد؛ اول آنکه برای افکار عمومی زیاده‌خواهی‌ها و تهدیدهای امریکایی‌ها برجسته می‌شود تا مثلا نشان دهیم که چرا نباید وارد مذاکره شد در حالی که اتفاقا رسانه‌ها باید به جای پرداختن به تهدیدها و بزرگ کردن چماق امریکایی، دیپلماسی مقاومت را تبیین کنند و نشان دهند ایران قادر است با این دیپلماسی به اهداف خود برسد. بهشتی‌پور همچنین تاکید کرد که دادن پیام روشن به دنیا مبنی بر اینکه ایران دنبال جنگ نیست و می‌خواهد از طریق دیپلماسی به تحریم‌های ظالمانه علیه ملت ایران پایان دهد، گزاره مهمی است. در این میان انجام اصلاحات اقتصادی زیربنایی نیز مکمل موفقیت دیپلماسی مقاومت خواهد بود. این تحلیلگر مسائل بین‌الملل در ادامه گفت‌وگوی خود با «اعتماد» درباره مفهوم دیپلماسی مقاومت گفت: این واژه یک مفهوم گسترده است و به هیچ‌وجه محدود به مسائل هسته‌ای نمی‌شود. هدف اصلی آن، مقابله و خنثی کردن فشار حداکثری امریکا از طریق تحریم‌های حداکثری است. در واقع دیپلماسی مقاومت یک استراتژی چند وجهی است که شامل ابعاد مختلفی به شرح زیر می‌شود: بعد سیاسی و دیپلماتیک که یکی از موارد آن تقویت روابط با متحدان است. بدان معنا که ایجاد و تقویت روابط با کشورهایی که با سیاست‌های امریکا مخالف هستند یا از تحریم‌ها حمایت نمی‌کنند، می‌تواند به کاهش اثرات تحریم‌ها کمک کند. دوم استفاده از سازمان‌های بین‌المللی است که در این مورد نیز استفاده از سازمان‌هایی مانند سازمان ملل متحد برای محکوم کردن تحریم‌ها و تلاش برای لغو آنها ضروری است. سوم مذاکره و گفت‌وگو است؛ بدین شرح که تلاش برای مذاکره با امریکا و سایر کشورها برای رسیدن به توافقاتی که منافع ایران را تامین کند، صورت گیرد. به باور بهشتی‌پور مورد دوم اقتصادی است که خود مواردی را شامل می‌شود: اول تقویت اقتصاد مقاومتی به معنای کاهش وابستگی به نفت و توسعه بخش‌های دیگر اقتصاد مانند کشاورزی، صنعت و فناوری. مورد دوم توسعه تجارت با کشورهای غیرتحریمی، به معنای افزایش تجارت با کشورهایی است که از تحریم‌ها تبعیت نمی‌کنند. مورد سوم نیز استفاده از ابزارهای دور زدن تحریم‌هاست. به عبارتی دیگر به معنای استفاده از روش‌های قانونی و غیرقانونی برای دور زدن تحریم‌ها و تامین نیازهای اقتصادی کشور است. این پژوهشگر مسائل بین‌الملل در ادامه به بعد نظامی و امنیتی دیپلماسی مقاومت اشاره کرد که این بعد نیز مواردی را شامل می‌شود از جمله افزایش توان بازدارندگی به معنای تقویت توان نظامی و امنیتی برای جلوگیری از هرگونه حمله احتمالی . مورد دوم نیز حمایت از گروه‌های مقاومت است به معنای حمایت از گروه‌های مقاومت در منطقه برای مقابله با نفوذ امریکا و متحدانش. بعد رسانه‌ای و فرهنگی نیز از دیگر ابعاد دیپلماسی مقاومت است که این بعد نیز شامل مواردی است؛ اول تبیین مواضع ایران برای افکار عمومی داخلی و بین‌المللی و مقابله با پروپاگاندای امریکا. مورد بعدی تقویت همبستگی ملی است که این عامل نیز می‌تواند منجر به ایجاد همبستگی ملی برای مقابله با تحریم‌ها و فشارهای خارجی شود.
بهشتی‌پور در پاسخ به دیگر سوال «اعتماد» در باب تشریح چالش‌های احتمالی دیپلماسی مقاومت گفت: این چالش‌ها نیز شامل موارد متعددی خواهد بود از جمله محدودیت منابع که البته تحریم‌ها باعث محدود شدن منابع مالی و اقتصادی می‌شود که می‌تواند اجرای دیپلماسی مقاومت را دشوار کند. چالش بعدی نیز اختلاف‌نظرهای داخلی است که اختلاف‌نظر در مورد تاکتیک‌ها و استراتژی‌های دیپلماسی مقاومت می‌تواند باعث تضعیف آن شود. به باور بهشتی‌پور فشار خارجی یکی دیگر از چالش‌های دیپلماسی مقاومت است که در این راستا امریکا و متحدانش به اعمال فشار بر ایران ادامه می‌دهند که می‌تواند اجرای دیپلماسی مقاومت را پیچیده کند. بهشتی‌پور در ادامه گفت‌وگوی خود با «اعتماد» خاطرنشان کرد: در مجموع، دیپلماسی مقاومت یک استراتژی پیچیده و چند وجهی است که نیازمند یک رویکرد همه‌جانبه و هماهنگ است. موفقیت این استراتژی به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله: توانایی ایران در حفظ همبستگی داخلی، ایجاد روابط با متحدان و اتخاذ سیاست‌های اقتصادی و نظامی موثر.این پژوهشگر مسائل بین‌الملل در پاسخ به سوال دیگر «اعتماد» در باب احتمال وقوع درگیری نظامی میان ایران و امریکا گفت: از نظر من شرایط تحمیل جنگ به ایران بیش از هر زمان دیگری است، اما تمام این تحرکات با هدف گرفتن امتیاز بیشتر از ایران در پای میز مذاکره است. آنها دنبال جنگ نیستند، اما اگر ایران سیاست تعامل با نظام بین‌الملل را در پیش نگیرد شاهد حملات به مراکز هسته‌ای ایران خواهیم بود.
بازار