بزرگنمايي:

ایران پرسمان - کیهان /متن پیش رو در کیهان منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
ماه‌های طی شده از عمر دولت چهاردهم همراه با پدیده‌ای جدید در صحنه سیاست کشور بود. پدیده‌ای که با نقل قول پزشکیان از رهبر معظم انقلاب در جلسه رأی اعتماد به وزرا آغاز گشت و در روزهای اخیر، مقامات دولتی و افراد رسانه‌ای منتسب به دولت تلاش ویژه‌ای در استفاده از این روش اتخاذ کرده‌اند.
توئیت اخیر عبدالناصر همتی وزیر اقتصاد دولت چهاردهم درباره نظر مثبت رهبر معظم انقلاب درباره طرح مجدد لوایح اف‌ای‌تی‌اف (FATF) در مجمع تشخیص مصلحت نظام، سخنان علی عبدالعلی‌زاده رئیس ستاد انتخاباتی پزشکیان و نماینده ویژه رئیس‌جمهور در حوزه اقتصاد دریامحور درباره تصمیم نظام برای مذاکره مستقیم و همچنین نقل قولی از یکی از اعضای شورای اطلاع‌رسانی دولت و فعال رسانه‌ای جریان مدعی اصلاحات درباره قطعیت یافتن مذاکره با آمریکا از سوی نظام، در ادامه این پدیده نوظهور، روند خطرناکی را ایجاد کرده که از پیش دولت را در برابر هر پاسخ‌گویی درباره عملکرد خود تبرئه کند.
به نظر می‌رسد این روش جدید و رویکرد برخی از دولتمردان بیش از هر چیز ناشی از اذعان ناخواسته آنان به شکست برنامه‌ها و طرح‌های خود و سعی در احاله مسئولیت پاسخگویی به دیگر ارکان نظام است. قرائن حاکی از این است که برخی مسئولان دولتی از سویی با ارائه راهکارهای قدیمی و شکست خورده‌ای مانند دیپلماسی برجامی و برجسته سازی دروغین FATF به عنوان دلیل مشکلات اقتصادی کشور (که پیش‌تر نیز مورد استفاده قرار گرفته و بی‌سرانجامی آنان ثابت شده است)، سعی بر سرپوش گذاشتن بر بی‌برنامگی خود داشته و از طرف دیگر با نگاه به احتمال بالای شکست و درصد پیروزی بسیار پایین راهبردهایی همچون مذاکره با آمریکا و پیوستن به FATF تلاش بر فرار از پاسخگویی دارند.
این دسته از افراد متاثر از تجربه دولت حسن روحانی، شکست هر اقدام خود را به همه بازیگران منوط کرده و خود را از پاسخگویی تبرئه می‌کنند. از همین رو با آگاهی از شکست و به سرانجام نرسیدن توافق و مذاکره با آمریکای ترامپ (در شرایطی که حتی معشوقه‌های دموکرات غرب‌گرایان داخلی نیز عهدشکنی آمریکایی را در چهارسال اخیر رها نکردند) و بی‌ثمری تصمیماتی همچون پیوستن به FATF در غلبه بر مشکلات ساختاری اقتصاد کشور، سعی در احاله مسئولیت به دیگران این بار پیش از شروع هر اقدامی دارند.
آنان این بار برای اینکه از صحنه قضاوت مردم ایران فرار کنند، سعی در سوءاستفاده از حمایت رهبر انقلاب از دولت کرده و به نوعی ایشان را در برابر هر شکست احتمالی اقدامات و ناکارآمدی افراد دولت چهاردهم مسئول معرفی می‌کنند. 
به زبانی دیگر روش فوق مبتنی بر این تعریف شده است که با سوءاستفاده از حمایت رهبری و القای انگاره هم نظری رهبر انقلاب درباره تمامی اقدامات دولت، ایشان به سپری در برابر پاسخگویی آتی در برابر شکست‌های احتمالی برخی از راهبردهای از پیش شکست خورده دولت بدل شوند.
این روشِ مبتنی بر سوءاستفاده از اعتماد و حمایت رهبری در حالی صورت می‌پذیرد که ایشان همواره بر رأی مردم توجه و تأکید داشته و به همین واسطه از هر دولتی به عنوان نماینده رأی ملت ایران حمایت کرده‌اند و بر همین اساس نیز همواره تمام ارکان نظام را به حمایت از دولت‌ها تشویق کرده‌اند.