بزرگنمايي:

ایران پرسمان - جمهوری اسلامی / بسم‌الله الرحمن الرحیم
به قدرت رسیدن مجدد دونالد ترامپ در آمریکا از نظر عده‌ای از صاحبنظران یک تهدید برای کل جهان است ولی عده‌ای آن را یک فرصت تلقی می‌کنند. این تفاوت دیدگاه به میزانی که حکایت از تضاد کامل در ارزیابی‌ها داشته باشد، در عالم سیاست پدیده‌ای کم‌سابقه است.
حتی در خود آمریکا تعدادی از معروف‌ترین روزنامه‌ها با به قدرت رسیدن ترامپ برخورد منفی کردند. نیویورک‌تایمز نوشت: پیروزی ترامپ، دوره‌ای از بلاتکلیفی و تعلیق را برای کشور (آمریکا) کلید می‌زند. واشنگتن‌‌پست هم نوشت: ترامپ، نخستین مجرمی است که دومین دوره ریاست ‌جمهوری غیرپیوسته را برنده می‌شود.
کشورهای اروپائی از به قدرت رسیدن مجدد ترامپ احساس خطر کردند. رئیس ‌جمهور فرانسه و بعضی دیگر از سران کشورهای اروپائی بگونه‌ای در این زمینه سخن گفتند که گوئی همگی باید برای در امان ماندن از پس‌لرزه‌های این واقعه کمربندها را محکم ببندند.
دولت چین با اینکه مشکلات زیادی را با دور اول ریاست ‌جمهوری ترامپ تجربه کرده، در اولین روز به او تبریک گفت. پوتین رئیس ‌جمهور روسیه نیز هرچند با دو روز تاخیر از پیروزی او استقبال کرد. حتی دولت ونزوئلا هم به ترامپ تبریک گفت و برای گسترش روابط با آمریکای تحت حکومت او اعلام آمادگی کرد.
روشن است که تعدادی از این دولت‌ها ترامپ را ذاتاً یک تهدید می‌دانند ولی بنا به مصالح ملی خود ترجیح می‌دهند با او برخورد مثبتی داشته باشند تا بتوانند به نحوی این تهدید را از خودشان دور کنند یا حتی آن را به فرصت تبدیل نمایند.

در مورد اینکه چرا رقیب دموکرات ترامپ نتوانست در این انتخابات به پیروزی برسد، نکات متعددی مطرح هستند که یکی از آنها نگاه منفی مردم آمریکا به زمامداری زنان است. در طول تاریخ بیش از 200 ساله آمریکا با اینکه بارها زنان هم نامزد ریاست جمهوری شدند، تاکنون هیچ زنی نتوانسته رئیس ‌جمهور شود. در سال‌های اخیر نیز خود ترامپ با دو زن رقابت کرد (هیلاری کلینتون و کامالا هریس) که هیچیک از آنها نتوانستند به پیروزی برسند.
عملکرد بسیار زشت، خشن و ضدانسانی حزب دموکرات آمریکا در حمایت همه‌جانبه از رژیم صهیونیستی و کشتار مردم غزه و لبنان در دوران ریاست‌ جمهوری جو بایدن که کامالا هریس معاون اول او بوده و هست، یکی دیگر از دلایل مردم آمریکا برای رای ندادن به نامزد این حزب در این انتخابات برشمرده می‌شود. نه فقط مسلمانان آمریکا بلکه اکثر مردم این کشور در یکسال اخیر با تظاهرات و تجمعات پیاپی نشان دادند که مخالف حمایت دولت بایدن از رژیم صهیونیستی هستند و خودداری آمریکا از ارسال سلاح و دادن کمک‌های دیگر به این رژیم از مطالبات جدی آنهاست.
در مقابل، دونالد ترامپ به مسلمانان آمریکا وعده داد به جنگ غزه و لبنان پایان خواهد داد و صلح و آرامش را در خاورمیانه برقرار خواهد کرد. درست است که ترامپ در باطن از حامیان پروپاقرص رژیم صهیونیستی است و قباله کردن جولان به نام اسرائیل و اجرائی کردن پیمان ابراهیم میان اسرائیل و چند کشور عربی را در کارنامه خود دارد ولی مسلمانان آمریکا به وعده‌های مثبت او اعتماد کردند و اکنون که او پیروز شده عمل به این وعده‌ها را از او مطالبه می‌کنند.
برای مردم ایران اکنون سوال مهم اینست که بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید، یک تهدید برای ایران محسوب می‌شود یا فرصت؟
اگر به کارنامه ترامپ در دور اول ریاست ‌جمهوریش نگاه کنیم، با توجه به خارج کردن آمریکا از برجام، ترور سردار سلیمانی و اِعمال تحریم‌های حداکثری علیه ایران، قطعاً نمی‌توان به قدرت رسیدن او را یک فرصت برای ایران دانست. در عین حال خود ترامپ درباره نگاه آینده‌اش به ایران سخنانی گفته و ارزیابی ناظران بین‌المللی از وضعیت امروز او نیز حاوی نکاتی است که از او یک تهدید بالفعل ترسیم نمی‌کند. بنابراین، سیاست ما می‌تواند در تبدیل کردن این تهدید بالقوه به یک تهدید بالفعل و یا جلوگیری از بالفعل شدن آن موثر باشد. چگونه سخن گفتن مسئولان ایرانی، هماهنگ بودن آنان در موضعگیری‌ها و در نظر گرفتن منافع ملی در رفتارها و گفتارها در تبدیل کردن تهدید به فرصت و یا لااقل جلوگیری از بالفعل شدن تهدید بالقوه نقش مهمی دارند. ما باید نقشه رژیم صهیونیستی برای کشاندن ترامپ به عرصه خصومت عملی با ایران را نقش بر آب کنیم. اگر با این استراتژی به پیش برویم، می‌توانیم مانع بالفعل شدن این تهدید بالقوه شویم.