بزرگنمايي:

ایران پرسمان - قدس آنلاین / « دست بالا از آن صاحبان فناوری پیشرفته است » عنوان یادداشت در روزنامه قدس به قلم دکتر احمد فربهی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
نخستین اعلامیه جهانی حقوق بشر در سال 1942 و دومین آن در سال 1948 به تصویب تعدادی از کشورها رسید. سه سال بعد از نخستین اعلامیه یعنی سال 1945، «حق وتو» برای پنج ابرقدرت تصویب شد و از آن‌پس تاکنون هر قطعنامه‌ای که در شورای امنیت سازمان ملل تصویب می‌شود، باید مورد پذیرش این پنج کشور باشد، در غیر این‌صورت هر کدام از آن‌ها حق دارند آن‌را وتو کنند!
پس از شوروی سابق، تاکنون آمریکا بیشترین حق وتو را اعمال کرده و دفعات زیادی از این حق وتوها به نفع اسرائیل استفاده شده است. این سوءاستفاده‌های عجیب و غریب، جهنمی سوزان به نام حقوق بشر برای صاحبان آن سرزمین به وجود آورده‌است!
داستان ناگوار حقوق بشر نشان می‌دهد چند ابرقدرت، مدیریت حقوق انسان‌های جهان را در دست گرفته‌‌اند؛ گاه در مقابل کشته‌شدن هزاران بشر سکوت و حتی حمایت می‌کنند و گاه به نفع یک متهم یا مجرم، در مدیریت یک کشور اخلال می‌کنند.
همچنین پس از جنگ جهانی دوم رئیس جمهور وقت آمریکا؛ آیزنهاور، در مجمع عمومی سازمان ملل سخنرانی کرده و چنین گفت: «ایالات متحده آمریکا مایل است به تلاشی فراتر از محدود ساختن و یا قطع استفاده نظامی از مواد هسته‌ای دست بزند. این کافی نیست که این سلاح را از دست سربازان خارج کنیم، بلکه باید آن را بدست کسانی بسپاریم که بدانند چگونه می‌توان آن را از بسته‌بندی نظامی خارج کرد و در خدمت صلح قرار داد!» و امروز؛ بنابر گزارش‌ها، اسرائیل بین 75 تا 400 کلاهک هسته‌ای دارد و این چنین صلح جهانی را به خطر انداخته‌ است.

در چنین جهانی، غفلت از اقتدار جهانی، خلع‌سلاح خود در جمع گرگ‌هایی است که به هیچ کس رحم نمی‌کنند. با توجه به این وضعیت است که رهبر معظم انقلاب در سخنرانی اخیرشان درباره‌ ضرورت توانمند شدن کشور در لایه تولید محصولات هوش مصنوعی تأکید کرده و فرمودند؛ در آینده، آژانسی راه خواهند انداخت که تولید و رشد کشورها در زمینه هوش مصنوعی را کنترل می‌کنند و کشورها باید از آن‌ها اجازه بگیرند! جهان اسلام و کشورهای اسلامی باید دقیقاً معنای نظم نوین جهانی را که از سوی ابرقدرت‌ها گفته می‌شود درک کنند تا زیر چکمه سربازانشان کشته و یا اسیر نشوند. خداوند در قرآن می‌فرماید: «وَ أَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّهٍ وَ مِنْ رِباطِ الْخَیْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَ عَدُوَّکُم»‏ در این آیه شریفه سخن از به‌کارگیری توانمندی‌ها علیه کشورهای دیگر نیست بلکه سخن در این است که باید هر چه می‌توانید اقتدار جهانی پیدا کنید تا دشمنان از عاقبت و عقوبت تعدی و تجاوز به دیگران بترسند. در غیر این‌صورت روحیه طغیان‌گری آن‌ها موجب فساد در زمین شده(بقره، 251) و همه‌ مراکز عبادت و بندگی خدا را نیز ویران خواهند کرد(حج، 40).
کوتاه سخن اینکه در هر کدام از فناوری‌های جدید باید در اولین فرصت به بالاترین توانمندی رسید، در غیر این‌صورت ابرقدرت‌ها اختیار آن را در دست خواهند گرفت و جهنمی سوزان به نام حقوق بشر برای دیگران رقم خواهند زد!