بزرگنمايي:

ایران پرسمان - تسنیم / معاون دبیر کل سازمان ملل در امور انسانی با اشاره به قتل عام بیش از 400 امدادگر و عضو نهادهای انسانی در نوار غزه به دست ارتش اسرائیل از اکتبر 2023 تاکنون، تاکید کرد که غزه خطرناک‌ترین مکان برای امدادگران است و شورای امنیت باید از آنها حمایت کند.
در شرایطی که طی روزهای گذشته رژیم صهیونیستی تعداد زیادی از امدادگران در غزه را در خلال از سرگیری حملات وحشیانه خود به این باریکه، عامدانه مورد هدف قرار داده و به شهادت رسانده، «جویس مسویا» معاون دبیرکل سازمان ملل در امور انسانی، روز گذشته در خلال نشست دوره‌ای شورای امنیت در نیویورک به شرایط غیرانسانی امدادگران در غزه اشاره کرد.
این مقام سازمان ملل در نشست شورای امنیت که درباره مسائل مربوط به امور حفاظت از کارکنان بخش بشردوستانه در مناطق درگیری بر اساس قطعنامه 2730 بود، اعلام کرد که سال 2024 بدترین سال برای کارکنان بخش بشردوستانه بود و تعداد بی‌سابقه‌ای از آنها جانشان را در جریان درگیریی‌ها از دست دادند.
وی افزود: در 20 کشور جهان 377 امدادگر و کارکنان بخش بشردوستانه در جریان درگیری جان خود را از دست دادند؛ در حالی که این تعداد در سال 2023 حدود 100 نفر بود. همچنین تعداد زیادی از آنها مورد تجاوز بازداشت‌های خودسرانه و ربایش قرار گرفته‌اند.
مسئول مذکور سازمان ملل تاکید کرد که نوار غزه خطرناک‌ترین مکان برای کارکنان بخش بشردوستانه در جهان به شمار می‌رود. در 30 مارس تیم‌هایی از دفتر هماهنگی امور بشردوستانه و جمعیت هلال احمر فلسطین پیکرهای 15 نیروی امدادی و اورژانس را از یک گور دسته جمعی در رفح بیرون آوردند؛ جایی که آنها توسط نیروهای اسرائیلی در حین تلاش برای نجات جان غیرنظامیان قتل عام شدند.
وی گفت که تعداد کارکنان بخش بشردوستانه که از 7 اکتبر 2023 در غزه در جریان حملات اسرائیل جانشان را از دست داده‌اند به بیش از 408 نفر رسیده و غزه خطرناک‌ترین مکان برای امدادگران و کارکنان بخش بشردوستانه است.
این مسئول سازمان ملل از شورای امنیت سوال کرد که برای کمک به ما در یافتن راهکاری جهت رسیدن به عدالت و جلوگیری از کشتار بیشتر امدادگران چه خواهید کرد؟ چارچوب‌های بین‌المللی کافی برای حمایت از کارکنان بخش بشردوستانه و سازمان ملل، مانند قوانین و استانداردهای حقوق بشر، موافقت‌نامه‌های مربوط به فعالیت‌های سازمان ملل و کارکنان آن در کشورهای مختلف و قوانین بشردوستانه بین‌المللی وجود دارد که بر حمایت از کارکنان بخش بشردوستانه تاکید می‌کند، اما آنچه که وجود ندارد اراده سیاسی برای اجرای این تعهدات است.
وی خاطرنشان کرد: اکثریت قربانیان بخش بشردوستانه و امدادی در مکان‌های مختلف، امدادگران محلی هستند. ما همچنین شاهد استانداردهای دوگانه در رسانه‌ها در مورد پوشش خبری کشتار کارکنان بخش بشردوستانه هستیم. قتل و ربایش تنها سرنوشتی نیست که بسیاری از کارکنان بخش بشردوستانه با آن مواجه هستند، بلکه برخی از دولت‌ها و رژیم‌ها کار امدادگران را جرم تلقی می‌کنند و آنها متهم به تروریسم می‌شوند و یک کمپین گمراه کننده رسانه‌ای در برخی مناطق مانند سرزمین‌های اشغالی فلسطین وجود دارد که امدادگران را تروریست می‌خوانند و آنها را هدف قرار می‌دهند.