بزرگنمايي:

ایران پرسمان - ایرنا / در شرایطی که سخنان پراکنده دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا درباره رویکرد دولت او در مقابل ایران بازتاب وسیعی یافته‌است، متن بخشنامه امضا شده از سوی رئیس جمهور ایالات متحده چندان مورد توجه قرار نگرفته‌است.
دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده بامداد چهارشنبه ( 17 بهمن ماه 1403) به وقت تهران و ساعتی پیش از دیدار با بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژِیم صهیونیستی در واشنگتن با امضای یک بخش‌نامه دستور لازم را به نهادهای متفاوت دولت برای اعمال شدیدتر سیاست فشار حداکثری علیه ایران صادر کرد. ترامپ حین امضای این بخش‌نامه ابراز امیدواری کرد که نیازی به استفاده از این تحریم ها علیه ایران نشود و دو طرف بتوانند به یک توافق دست پیدا کنند. رئیس جمهور آمریکا در بخش دیگری از این سخنان برای دیدار با رئیس جمهور ایران اعلام آمادگی کرد.
در شرایطی که سخنان پراکنده دونالد ترامپ درباره رویکرد دولت او در مقابل ایران بازتاب وسیعی یافته‌است، متن بخشنامه امضا شده از سوی رئیس جمهور ایالات متحده چندان مورد توجه قرار نگرفته‌است. ساعاتی پس از امضای این بخشنامه، کاخ سفید با انتشار یک گزاره برگ یا به اصطلاح Fact Sheet توضیحات مختصری درباره معنای این بخشنامه در قالب اجرای سیاست فشار حداکثری علیه ایران منتشر کرد. در بخش های متفاوتی از این گزاره برگ ادعاهای بی‌پایه و اساس دولتهای مختلف در ایالات متحده درباره اهداف ایران از توسعه برنامه هسته‌ای و فعالیت های منطقه‌ای آن تکرار شده‌است. لازم به ذکر است که ترجمه و انتشار این گزاره برگ در ایرنا به معنای تایید محتوای آن نیست و برای آشنایی مخاطب ایرانی با محتوای بخشنامه صادر شده و تبعات احتمالی آن برای ایران منتشر می‌شود. متن این گزاره برگ با عنوان «رئیس‌جمهور دونالد جی. ترامپ فشار حداکثری بر ایران را دوباره برقرار می‌کند» به شرح زیر است:

موضوع: اعمال فشار حداکثری بر جمهوری اسلامی ایران، جلوگیری از دستیابی ایران به مسیرهای لازم برای تولید سلاح هسته ای و مقابله با نفوذ این کشور
در ابتدای این گزاره برگ آمده است: به عنوان رئیس جمهور، بالاترین اولویت من تضمین امنیت ایالات متحده و مردم آمریکا است. دولت جمهوری اسلامی ایران از زمان آغاز به کار خود در سال 1979 به عنوان یک حکومت دینی انقلابی، خصومت خود را با ایالات متحده و متحدان و شرکای آن اعلام کرده است.
در ادامه این متن ادعاهای آمریکا درباره ماهیت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی تکرار شده و با «حامی تروریست خواندن ایران» تاکید شده که امریکا سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را به عنوان یک «سازمان تروریستی خارجی» تعیین کرده‌است. دولت ایران، از عوامل و ابزارهای سایبری برای هدف قرار دادن اتباع ایالات متحده ساکن ایالات متحده و سایر کشورهای جهان استفاده می کند. ایران همچنین به گروه های تحت حمایت خود دستور داده است تا در حمایت از این فعالیت فعال شوند. در بخش هایی از این گزاره برگ هم ادعاهای بی‌پایه و اساس درباره نقش ایران در عملیات طوفان الاقصی تکرار شده و همچنین ایران را به نقض فاحش حقوق بشر متهم کرده‌اند.
در حالی که جمهوری اسلامی ایران بارها بر صلح آمیز بودن برنامه هسته‌ای خود تاکید کرده و تا پیش از خروج ایالات متحده از توافق برجام، گزارش‌های متعدد آژانس بین‌المللی انرژِی اتمی هم موید این موضوع بوده، مقام های آمریکایی در این گزاره برگ از برنامه هسته ای ایران، از جمله قابلیت های مرتبط با غنی سازی و بازفرآوری و موشک های با قابلیت حمل سلاح هسته ای، به عنوان خطری وجودی برای ایالات متحده و کل جهان نام بردند. در بخش مربوط به فعالیت های هسته‌ای ایران، مقام های دولت ترامپ ادعاهای بی‌پایه و اساس مطرح شده از سوی نخست وزیر رژِیم صهیونیستی در چندسال اخیر را تکرار کرده و ادعا کردند که ایران امروز با پنهان کردن سایت ها و مواد هسته ای اعلام نشده، تعهدات خود را در پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای نقض می کند.
در شرایطی که جمهوری اسلامی ایران به عنوان عضو ان‌پی‌تی دسترسی لازم را در اختیار بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی قرار داده و در حال حاضر صرفا تعهدات خود طبق برجام را معلق کرده است، در این گزاره برگ ادعا شده که ایران از دسترسی آژانس بین المللی انرژی اتمی به سایت های نظامی یا سایت های مرتبط با سازمان نوآوری و تحقیقات دفاعی و مصاحبه با دانشمندان سلاح هسته ای جلوگیری کرده است.
در ادامه این گزارش برگ با طرح این ادعا که رفتار ایران منافع ملی ایالات متحده را تهدید می کند، نوشته شده که اعمال فشار حداکثری بر ایران برای پایان دادن به آنچه تهدید هسته‌ای این کشور خوانده شده و محدودکردن برنامه موشک های بالستیک و فعالیتهای منطقه ای ایران ضروی است.
بخش 1. سیاست:
این سیاست ایالات متحده است که ایران باید از سلاح هسته ای و موشک های بالستیک قاره پیما محروم باشد و کارزار فعالیتهای منطقه ای ایران خنثی شود. در ادامه این گزاره برگ با تکرار ادعاهای بی پایه و اساس درباره نوع فعالیت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی تاکید شده که منابع مالی این نهاد باید قطع شود و همچنین باید با توسعه موشک ها و سایر قابلیت های «تسلیحات نامتقارن» و متعارف ایران مقابله شود.
بخش 2. اعمال فشار حداکثری بر جمهوری اسلامی ایران:
(الف) وزیر خزانه داری باید:
(1) فورا تحریم ها یا راه حل های اجرایی مناسب را علیه همه افرادی که وزارت امور خارجه شواهدی مبنی بر فعالیت در نقض یک یا چند تحریم مرتبط با ایران دارد، اعمال کند.
(2) اجرای یک کارزار برای وضع تحریم های قوی و مستمر در رابطه با ایران که حاکمیت و نیروهای تحت حمایت آن را از دسترسی به درآمد محروم می کند.
(3) بازبینی برای اصلاح یا لغو هر گونه مجوز عمومی، پرسش متداول، یا سایر راهنمایی هایی که به ایران یا هر یک از نیروهای تحت حمایت آن هر درجه ای از کمک اقتصادی یا مالی می دهد.
(4) صدور دستورالعمل های به روز شده برای همه بخش های تجاری مربوطه از جمله کشتیرانی، بیمه و اپراتورهای بندر در مورد وجود خطرات برای هر شخصی که آگاهانه تحریم های ایالات متحده را در رابطه با ایران یا گروه‌های مورد حمایت آن نقض کند.
(5) حفظ اقدامات متقابل علیه ایران در گروه ویژه اقدام مالی حفظ و ارزیابی آستانه های مالکیت ذینفع تا اطمینان حاصل شود که تحریم ها ایران را از هرگونه درآمد غیرقانونی احتمالی محروم می کند.
(ب) وزیر امور خارجه باید:
(1) معافیت های تحریم ها را اصلاح یا لغو کند، به ویژه آنهایی که هر درجه ای از تسهیلات اقتصادی یا مالی را برای ایران فراهم می کند، از جمله موارد مربوط به پروژه بندر چابهار ایران.
(2) اجرای یک کارزار قوی و مستمر، با هماهنگی وزیر خزانه داری و سایر ادارات یا آژانس های اجرایی مربوطه، برای به صفر رساندن صادرات نفت ایران، از جمله صادرات نفت خام ایران به جمهوری خلق چین.
(3) رهبری یک کارزار دیپلماتیک برای منزوی کردن ایران در سراسر جهان، از جمله در درون سازمان های بین المللی.
(4) با هماهنگی وزیر خزانه داری و سایر سازمان های مربوطه، گام های فوری بردارند تا اطمینان حاصل شود که ایران از سیستم مالی عراق برای دور زدن تحریم ها استفاده نمی کند و از کشورهای حاشیه خلیج فارس به عنوان نقاط دور زدن تحریم ها استفاده نمی شود.
(ج) نماینده دائم ایالات متحده در سازمان ملل باید:
(1) همکاری با متحدان کلیدی برای تکمیل مکانیسم ماشه و محدودیت های بین المللی علیه ایران.
(2) ایران را به خاطر نقض پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای پاسخگو کنند.
(3) تشکیل منظم جلسات شورای امنیت سازمان ملل متحد برای مقابله با آنچه تهدیدات ایران برای صلح و امنیت بین المللی خوانده شده است.
(د) وزیر بازرگانی باید یک کارزار اجرایی قوی و مستمر کنترل صادرات را برای محدود کردن جریان فناوری و انتقال اجزای مورد استفاده ایران برای اهداف نظامی انجام دهد.
(ه) دادستان کل باید:
(1) تمام اقدامات قانونی موجود را برای تحقیق، مختل کردن و پیگرد قانونی شبکه های مالی و لجستیکی، عوامل یا گروه های صوری در داخل ایالات متحده که توسط ایران یا یک گروه حامی آن حمایت می شوند، دنبال کند.
(2) تمام اقدامات قانونی موجود را برای توقیف محموله های نفتی غیرقانونی ایران دنبال کند.
(3) تمام مراحل قانونی موجود را برای شناسایی دارایی های دولت ایران در ایالات متحده و خارج از کشور دنبال کند و به «قربانیان آمریکایی تروریسم»، کمک کند تا احکام فدرال علیه ایران را دنبال کنند.
(4) تمام اقدامات قانونی موجود را برای کیفرخواست و پیگرد قانونی رهبران و اعضای گروه های تحت حمایت ایران که شهروندان آمریکایی را دستگیر کرده یا به آنها آسیب رسانده یا کشته اند، دنبال کند و در صورت امکان و با هماهنگی وزیر امور خارجه، خواستار دستگیری و استرداد آنها به ایالات متحده شود.
(5) استفاده از تمام اختیارات و ابزارهای کیفری، نظارتی و سایبری برای تحقیق، پیگرد قانونی و مختل کردن تلاش های دولت ایران برای انجام جاسوسی یا به دست آوردن اطلاعات نظامی، اطلاعاتی، دولتی یا سایر اطلاعات حساس، به خطر انداختن کشور و زیرساخت های حیاتی امریکا، دور زدن تحریم ها و کنترل های صادرات.
بخش 3. مقررات عمومی
(الف) هیچ چیز در این تفاهم نامه نباید به گونه ای تفسیر شود که به موارد زیر آسیب برساند یا بر آن تأثیر بگذارد:
(1) اختیاراتی که توسط قانون به یک بخش یا آژانس اجرایی یا رئیس آن اعطا شده است.
(2) وظایف مدیر دفتر مدیریت و بودجه مربوط به پیشنهادات بودجه، اداری یا قانونی.
(ب) این تفاهم نامه باید مطابق با قوانین قابل اجرا و منوط به در دسترس بودن تخصیص ها اجرا شود.
(ج) این تفاهم نامه به منظور ایجاد هیچ حق یا منفعتی، ماهوی یا رویه ای، قابل اجرا در قانون یا انصاف توسط هر یک از طرفین علیه ایالات متحده، ادارات، آژانس ها، یا نهادهای آن، ماموران، کارمندان یا عوامل آن، یا هر شخص دیگری در نظر گرفته نشده است و نمی کند.