بزرگنمايي:

ایران پرسمان - خبرآنلاین / ولادت دومین فرزند کوثر در حقیقت، ولادت یک مسیر است؛ مسیری که پیامبر اسلام آن را ترسیم کرد، امیر مؤمنان به آن استحکام بخشید و اباعبدالله با خون خود، آن را جاودانه کرد تا تا بشریت در جاده‌ی آن گام بردارد و سرانجام به لقای مهدی موعود (عج) نائل شود.
روز سوم ماه شعبان یادآور طلوع نوری درخشان است که مسیر تاریخ را دگرگون کرد. در این روز مبارک، وجود مقدس امام حسین علیه‌السلام پا به عرصه‌ی وجود گذاشت؛ شخصیتی که نه‌تنها در دوران حیات خود، بلکه در طول تاریخ، منشأ تحول در جان‌های بی‌شماری شد. ولادت ایشان، نشانه‌ای از رحمت الهی و وعده‌ای برای استمرار راه حق و حقیقت بود.
بنابر روایت تسنیم، امام حسین علیه‌السلام از همان لحظه‌ی ولادت، مورد توجه خاص پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله قرار گرفت. پیامبر، با مهر و محبت، او را در آغوش گرفت و فرمود که حسین، چراغ هدایت و کشتی نجات امت است. این جمله، حقیقتی عمیق را در دل خود داشت؛ چرا که امام حسین، در سراسر زندگی خود، همواره راهنمای هدایت بود و مسیر حق را برای مشتاقان حقیقت روشن می‌کرد.
وجود مقدس امام حسین علیه‌السلام، جاذبه‌ای داشت که حتی مُلک و ملکوت را متأثر کرد. فطرس ملک، فرشته‌ای بود که به سبب ترک مأموریت الهی از مقام خود ساقط شده بود، اما با لمس قنداقه‌ی امام حسین علیه‌السلام، شفاعت یافت و به جایگاه نخستین خود بازگشت. این ماجرا، نمادی از شأن عظیم اباعبدالله و جایگاه او در میان اهل آسمان است.
بشریت مدیون امام حسین علیه‌السلام است. او نه‌تنها در هنگام ولادت، بلکه در سراسر حیات خویش، الگویی از ایثار، حق‌طلبی و عزت انسانی بود. رشادت‌های ایشان، الهام‌بخش آزادگان در طول تاریخ بوده است. هر انسان آزاده‌ای که در برابر ظلم ایستاده و برای عدالت قیام کرده، خواسته یا ناخواسته، از حسین‌بن‌علی درس گرفته است.
ماه محرم، یکی از ایام منسوب به امام حسین علیه‌السلام است. این ماه هرچند موسم عزاداری برای سید و سالار شهیدان است، اما حقیقتی فراتر از سوگواری را در خود جای داده است. این ماه، فرصتی برای تحول درونی و بازگشت به مسیر الهی است. بسیاری از انسان‌ها، در همین ایام، با شنیدن حقیقت کربلا، دل‌هایشان دگرگون شده و به سوی حق بازگشته‌اند.
یکی از تجلیات جاذبه‌ی معنوی امام حسین علیه‌السلام را در اربعین مشاهده می‌کنیم. راهپیمایی میلیونی اربعین، تنها یک گردهمایی مذهبی نیست، بلکه نمادی از وحدت، عشق و آرمان‌خواهی است. در این مسیر، افراد با نژادها، زبان‌ها و مذاهب مختلف، همگی با یک هدف مشترک، قدم در راه حسین می‌گذارند و از او درس ایستادگی در برابر ظلم می‌گیرند.
زیبایی نهضت حسینی در این است که تنها محدود به مسلمانان نیست. بسیاری از پیروان ادیان دیگر نیز به شخصیت امام حسین علیه‌السلام ارادت دارند و او را به عنوان نمادی از مقاومت و عدالت‌خواهی می‌شناسند. در تاریخ، مواردی دیده شده که مسیحیان، زرتشتیان و حتی اندیشمندان غیرمذهبی، با مطالعه‌ی قیام عاشورا، تحت تأثیر روح بزرگ امام حسین قرار گرفته‌اند.
نهضت حسینی، یک مکتب جاودان است که در برابر تمام جبهه‌های ظلم و فساد ایستاده است. او نه‌تنها در زمان خود، که در تمام اعصار، به انسان‌ها نشان داده که چگونه می‌توان در برابر استبداد و باطل، ایستادگی کرد. درسی که حسین علیه‌السلام به بشریت داد، این بود که حتی اگر در ظاهر تنها باشی، اگر بر حق باشی، پیروز خواهی شد.
ولادت دومین فرزند کوثر در حقیقت، ولادت یک مسیر است؛ مسیری که پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله آن را ترسیم کرد، علی علیه‌السلام به آن استحکام بخشید و حسین با خون خود، آن را جاودانه کرد تا بشریت در جاده‌ی آن گام بردارد و سرانجام، به ظهور مهدی آل محمد عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف و تحقق عدالت جهانی منتهی شود. امروز نیز، پیروان این مسیر، همان کسانی هستند که در برابر ظلم و ستم ایستاده و پرچم عدالت‌خواهی را برافراشته‌اند.
میلاد این امام همام، فرصتی است برای تجدید عهد با آرمان‌های حسینی. او راه حق را به ما نشان داد، و امروز، این ما هستیم که باید با عمل به آموزه‌های او، مسیر عدالت، آزادگی و مقاومت را ادامه دهیم. چراغ هدایت حسین علیه‌السلام، همچنان روشن است و دل‌های بیدار را به سوی نور حقیقت فرا می‌خواند.