بزرگنمايي:

ایران پرسمان - تسنیم / امام حسین (ع) فراتر از یک شخصیت تاریخی، راهنما و الگویی جاودانه برای تمام انسان‌هاست. او چراغی است که مسیر حقیقت را روشن می‌کند و کشتی نجاتی است که انسان را از امواج گمراهی و تاریکی به ساحل سعادت می‌رساند. ما به امام حسین علیه‌السلام نیاز داریم، زیرا او حجت خدا بر زمین و نمونه‌ای از ایمان، ایثار و شجاعت است.
در لحظات سختی و بحران، انسان به یک الگو نیاز دارد که نشان دهد چگونه می‌توان در برابر ظلم ایستاد و از حق دفاع کرد، امام حسین علیه‌السلام همان الگوست. او در اوج غربت و مظلومیت، با عزمی استوار ایستادگی کرد .
امام حسین علیه‌السلام نه‌تنها در میدان نبرد، بلکه در تمام ابعاد زندگی، الگویی بی‌بدیل است. او در اوج مصائب با خانواده‌اش مهربان بود، به یارانش وفاداری می‌آموخت و در دعا و نیایش، روحی متصل به خدا داشت. امام هم در هنگام نعمت شاکر بود و هم در هنگام سختی، صبور و استوار. ما به چنین الگویی نیاز داریم تا در مشکلات زندگی، راه درست را بیابیم و دچار ناامیدی نشویم.
یاد امام حسین علیه‌السلام تنها یک خاطره تاریخی نیست، بلکه حقیقتی زنده است که قلب انسان را روشن می‌کند. وقتی به امام حسین می‌اندیشیم، روح ما از تعلقات بی‌ارزش دنیا فاصله می‌گیرد و به سوی تعالی حرکت می‌کند. امام حسین علیه‌السلام ما را از خواب غفلت بیدار می‌کند و مسیر عبودیت را نشان می‌دهد.
بنابراین سبک زندگی انسان با شناخت امام حسین علیه‌السلام تغییر می‌کند. کسی که او را بشناسد، سعی می‌کند اخلاق و رفتار خود را اصلاح کند. از او صبر و توکل می‌آموزد، با مردم مهربان‌تر می‌شود، در برابر ظلم ساکت نمی‌ماند و به وظایف دینی و اجتماعی خود با جدیت بیشتری عمل می‌کند.
باید بدانیم عشق به امام حسین علیه‌السلام تنها یک احساس نیست، بلکه نیرویی است که انگیزه حرکت و تحول را در انسان ایجاد می‌کند. وقتی فردی امام حسین علیه‌السلام را دوست داشته باشد، نمی‌تواند نسبت به درد و رنج مظلومان بی‌تفاوت باشد. او می‌آموزد که عدالت‌خواهی و کمک به دیگران، وظیفه‌ای الهی است و نباید در برابر بی‌عدالتی سکوت کرد.
امام حسین علیه‌السلام نمونه‌ای از اخلاص در عبادت و بندگی خداست. او هیچ‌گاه برای منافع شخصی قدمی برنداشت، بلکه تمام زندگی‌اش را وقف خدا کرد. در کربلا، وقتی دشمن راه را بر او بست و یارانش یکی‌یکی به شهادت رسیدند، نه‌تنها شکایتی نکرد، بلکه با دعا و نیایش، آرامش خود را حفظ کرد و نشان داد که ایمان حقیقی، یعنی تسلیم کامل در برابر اراده الهی.
کسی که حسین علیه‌السلام را بشناسد، ترس از مرگ در دلش کمرنگ می‌شود. ایشان ثابت کرد که مرگ در راه خدا، نه نابودی، بلکه آغاز زندگی جاودانه است. این نگاه، انسان را از وابستگی‌های دنیایی آزاد می‌کند و او را به سوی هدفی بزرگ‌تر سوق می‌دهد.
از دیگر سو، حضور امام حسین علیه‌السلام در زندگی ما، مانع از انحراف و گمراهی می‌شود. هرکس که با سیره او آشنا شود، می‌تواند حق را از باطل تشخیص دهد و در فتنه‌ها دچار سردرگمی نشود. امام حسین علیه‌السلام چراغ هدایت است که مسیر را برای سالکان حق روشن می‌کند.
می‌توان نتیجه گرفت ما به امام حسین علیه‌السلام نیاز داریم، زیرا او نمونه کامل انسانیت، آزادگی و شرافت است. هر کس که بخواهد زندگی خود را بر پایه ارزش‌های الهی بنا کند، باید به آن وجود مقدس اقتدا کند. شناخت و پیروی از امام حسین علیه‌السلام نه‌تنها دنیای ما را بهتر می‌کند، بلکه سعادت ابدی را برایمان به ارمغان می‌آورد.