بزرگنمايي:

ایران پرسمان - اقتصاد نیوز /متن پیش رو در اقتصاد نیوز منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
سناتور مارکو روبیو، اولین مقامی است که برای احراز پست در دولت جدید ترامپ از سوی سنا تایید شد، اما شاید با ترامپ درگیر چالش‌هایی شود.
 هیچ چیز به غیر از عبارت پایان دادن به جنگ‌های بی پایان که در مرکز برنامه امنیت ملی دونالد ترامپ قرار دارد؛ مضحک نیست، گزاره‌ای که نشان از تفکر و رویکرد متفاوت رئیس‌جمهور آمریکا با جمهوری خواهان دارد. 
در دوره اول ترامپ، بسیاری از مشاوران ارشد امنیت ملی ترامپ، جهان‌بینی‌اش را خطرناک قلمداد کرده و مرتباً دستور کار او را تضعیف می‌کردند. اگرچه ترامپ متعهد شده که در دوره دوم ریاست جمهوری خود عملکرد بهتری با کارکنانش داشته باشد، برخی از مقامات کابینه‌اش ممکن است در حوزه سیاست خارجی به شکل چشمگیری از رئیس جمهور فاصله بگیرند.
ترامپ و معمای جنگ‌های بی‌پایان
به نوشته نشنال اینترست، سناتور مارکو روبیو، اولین مقامی است که برای دولت جدید ترامپ تایید شد، شاید با ترامپ درگیر چالش‌هایی شود. هرچند چهره‌های دیگری نیز ممکن است با سناریوهای مشابهی روبرو شوند، به‌ویژه آن‌هایی که برچسب امنیت ملی «شاهین» را بر پیشانی‌شان دارند؛ گروهی که تفاوت میان سرسخت بودن و درگیر شدن در ماجراجویی خارجی سال گذشته را درک نکردند.
در مبارزات انتخاباتی 2016، انتقاد ترامپ از جنگ‌های بی‌پایان بر اصل مداخله‌گری آمریکا پس از 11 سپتامبر در خاورمیانه متمرکز بود -به ویژه جنگ فاجعه‌بار علیه عراق توسط دولت جورج دبلیو بوش.- با این همه روبیو سال‌ها مدافع کامل جنگ است، با این همه در این اواخر متوجه شد که چنین رویکردی می‌تواند برایش پرهزینه باشد.
در واقع، او زمانی که در سال 2016 نامزد ریاست جمهوری شد، لحنش را تغییر داد، در بازه‌ای از زمان که مشخص شد رای دهندگان آمریکایی به شدت از تراژدی عراق پشیمان هستند و اشتهای کمی برای انتخاب کسانی دارند که خواهان ماجراجویی‌های تازه هستند.
روبیو امروز با ترامپ همسو است، با این همه دیدگاه‌های او درباره نابخردانه‌ترین و غیرقابل توجیه‌ترین مداخله خارجی ایالات متحده در قرن بیست و یک موجب شده تا اعتمادی به اثربخشی یا تمایلش برای کمک به ترامپ جهت جلوگیری از جنگ بی‌پایان مضحک به نظر برسد.
اگر جنگ در عراق فاجعه سیاست خارجی را بیش از همه در ذهن رأی دهندگان در انتخابات 2016 برجسته می‌کند، جنگ روسیه علیه اوکراین که در دوران دولت بایدن آغاز شد، جایزه را در مبارزات انتخاباتی 2024 به ترامپ اختصاص داد. رئیس جمهوری به جای تاکید بر تداوم کمک‌های نظامی بی‌پایان به اوکراین در حالی که خطر رویارویی هسته‌ای با روسیه افزایش یافته، مذاکره برای راه‌حل صلح بین دو کشور را اولویت قرار داد.
در اینجا نیز، وزیر امور خارجه آینده از آنچه که ترامپ آن را یک تحریک بزرگ می‌داند که منجر به تهاجم روسیه شد، حمایت کرد و معاشقه‌های غرب با اوکراین برای عضویت در ناتو را به چالش کشید. اگرچه روسیه بدون شک در جنگ کنونی متجاوز قلمداد می‌شود، اما ترامپ فعل ایالات متحده و متحدان اروپایی‌اش در باب عضویت احتمالی اوکراین در ناتو را غیرمسئولانه می‌داند، به‌ویژه زمانی که روسیه به وضوح اعلام کرده که این رخداد سناریویی است که آن را تحمل نمی‌کند. 
آیا تراژدی پمپئو برای روبیو تکرار می‌شود؟
در همین حال، چین، مهم‌ترین دشمن آمریکا در قرن بیست و یکم و بزرگ‌ترین آزمون این کشور در عرصه سیاست خارجی است، حال سوال این است آیا اعضای کابینه چشم‌انداز ترامپ را در دور دوم اجرا می‌کنند یا خیر؟
لفاظی‌های تند ترامپ و رویکردش علیه چین در تجارت و اقتصاد به خوبی شناخته شده است. او در دوره اول ریاست جمهوری‌اش با سروصدا جنگ تجاری علیه پکن را به راه انداخت و در دوره دوم خود تهدید کرده که بر کالاهای وارداتی از چین تعرفه 60 درصدی اعمال خواهد کرد. عامل محرک رویکرد تقابلی ترامپ این اعتقاد است که چین از نظر اقتصادی آمریکا را از بین برده، خواه با دزدی وقیحانه مالکیت معنوی و فناوری آمریکایی، یا درگیر شدن در شیوه‌های تجاری ناعادلانه،‌ کمک به از دست دادن گسترده مشاغل تولیدی، یا جاسوسی از شهروندان و شرکت‌های آمریکایی.
رویکرد ترامپ ممکن است بسیاری را گیج کرده و فکر کنند که او می‌خواهد در سراسر جهان با چین مقابله کند. احتمالا ترامپ از این دستور العمل پروی نمی‌کند. در واقع، او تمایلی به افزایش بیهوده تنش‌های امنیتی یا تحریک درگیری مسلحانه با پکن ندارد. این بدان معنا نیست که او در در برابر چین منفعل خواهد بود.
بسیاری از مشاوران ارشد امنیت ملی ترامپ در دوره اول، رویکرد بسیار متفاوتی را مطرح کردند. به عنوان مثال، آخرین وزیر امور خارجه رئیس جمهوری آمریکا یعنی مایک پمپئو، از به رسمیت شناختن تایوان به عنوان یک کشور مستقل حمایت کرد، اقدامی تحریک آمیز که مطمئناً باعث درگیری مسلحانه با چین خواهد شد.
در حالی که دموکراسی پر جنب و جوش تایوان تحسین برانگیز است، پکن تایوان را یک استان مرتد از یک جنگ داخلی ناتمام می‌داند و هرگز از توسل به زور برای بازپس گیری این جزیره صرف نظر نکرده است. خود ترامپ نیز هرگز علاقه‌ای به حمایت از استقلال تایوان نشان نداده است.
با این حال، روبیو مدت‌هاست که از استقلال این جزیره حمایت می کند. مطمئناً کارکنان رئیس جمهور نمی‌توانند 100 درصد مواقع با او موافق باشند.
پمپئو به عنوان وزیر امور خارجه، مخالف خوانی جدی بود و به طور سیستماتیک به استخدام و ارتقای کارکنانی پرداخت که پنهان یا آشکارا از ترامپ متنفر بودند. متحدان برجسته ترامپ صراحتاً پمپئو را به دلیل تضعیف برنامه و دولت رئیس جمهوری از درون در دوره اول ریاست جمهوری، "کثیف" خوانده‌اند.
هیچ نشانه‌ای وجود ندارد که ثابت کند روبیو از رویکرد مشابه سلفش پیروی نخواهد کرد. هرچند او در جریان انتخابات ریاست جمهوری 2024 بارها از ترامپ در مورد مسائل سیاسی دفاع کرده بود. نگرانی گسترده‌تر این است که حامیان ترامپ قبلاً شاهد ویرانی‌هایی بوده‌اند که از درون توسط چهره‌های کابینه و کارکنان آنها ایجاد شده است؛ همان‌هایی که به شدت با رئیس جمهور در مورد مبانی اساسی چشم انداز سیاسی اختلاف نظر داشتند.