بزرگنمايي:

ایران پرسمان - اعتماد /متن پیش رو در اعتماد منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
قالیباف: ما بر مواضع اصولی‌مان می‌ایستیم و ایستاده‌ایم
محمد فاضلی: بدون اینکه بداند و بخواهد کمپین ‎ «من راضی نیستم» درباره مالیات و منابع عمومی راه انداخت
محسن کوهکن: استفاده از الفاظی که جامعه را حساس کند حکم توهین و تحقیر دارد و اشتباه استمهدی کوچک‌زاده: راضی نیستم یک قران از مالیات‌های من، خرج لس‌آنجلسی‌های پفیوز شود
مهدی بیک‌اوغلی| هر اندازه قلمروی طیف‌های رادیکال و تندرو برای تاثیرگذاری در روند کلی سیاست‌های کشور کوچک‌تر شده و دایره نفوذ آنها در تصمیم‌سازی‌ها کاهش می‌یابد فریادهای آنان بلندتر‌، تخریب‌های‌شان بیشتر و هتاکی‌های‌شان نسبت به مسوولان اجرایی و مدیریتی کشور افزون‌تر می‌شود. یک روز خطاب هتک حرمت‌ها و توهین‌ها و پرده‌دری‌های رادیکال‌ها، مقاله ظریف در رسانه‌های امریکایی و تلاش برای انتقال گفتمان تنش‌زدای دولت برای کاستن از آلام اقتصادی مردم و رفع تحریم‌ها است و روز دیگر بهانه در دست آنها، اظهار همدردی عارف و کولیوند خطاب به مردم امریکا که در چنبره آتش‌سوزی‌های اخیر تنها مانده‌اند. نهایتا هم اظهارات علی عبدالعلی‌زاده، رییس ستاد انتخابات مسعود پزشکیان درباره ضرورت مذاکره با طرف اصلی تحریم‌هاست که خون تندروها را به جوش می‌آورد و قفل زبان‌شان را می‌شکند.
به همین دلیل است که مهدی کوچک‌زاده، نماینده عضو جبهه پایداری روز دوشنبه در مجلس، دولت را خطاب قرار داده و با صدای بلند فریاد می‌زند: «من به عنوان یک مالیات‌دهنده ایرانی راضی نیستم یک قران از مالیات‌های من، قبل از اینکه خرج غزه شود، خرج لس‌آنجلسی‌های پفیوز شود. آن سخنگویش می‌خواهد خودش را آدم نشان بدهد برای غزه سخنرانی می‌کند...»
جالب‌تر از راهبرد تندروها برای مقابله با حریف اما نحوه یارگیری آنهاست. جماعتی که تا چند ماه پیش سایه قالیباف را با تیر می‌زدند و او را عامل شکست جریان انقلاب در انتخابات ریاست‌جمهوری و همه ناکامی‌های دهه‌های اخیر قلمداد می‌کردند، امروز خود را رهروی راه قالیباف معرفی کرده، او را فرمانده خطاب می‌کنند و از او می‌خواهند که همراهی‌شان کند تا به قول خودشان نسخه اصلاح‌طلبان را بپیچند! به همین دلیل کوچک‌زاده خطاب به قالیباف می‌گوید: «آقای قالیباف تو جلودار مایی، تو فرمانده مایی!!! والله از صمیم قلب می‌گویم، امید ما تویی، بایست جلوی اینها!!!»
بی‌اعتنایی قالیباف به تحرکات تندروها
قالیباف اما که صابون این جماعت، بارها به تنش خورده به خوبی آگاه است که برای این طیف، هدف همواره وسیله را توجیه می‌کند! او می‌داند که دوستی رادیکال‌ها در خوش‌بینانه‌ترین برای او و آرمان‌های اصولگرایی، چیزی بیشتر از دوستی خاله خرسه نخواهد بود. رییس مجلس از یاد نبرده که این طیف تا چه اندازه او را زخم زده و مانع برنامه‌هایش شده‌اند. او به خوبی مطلع است که تلاش جریان پایداری برای نزدیکی به او به این دلیل است که این جریان یکی‌ یکی سنگرهایش را از دست داده و اگر در ادامه دولت چهاردهم با استفاده از ایده وفاق، موفق به احیای مذاکرات با اروپا و امریکا و رفع تحریم شود، تتمه پایگاه‌های سیاسی رادیکال‌ها از دست رفته و این جریان چاره‌ای نخواهد داشت جز اینکه کنج عزلت گزیده و خاطرات گذشته‌اش را مرور کند. تندروها که امروز تنهاتر از هر زمان دیگری شده‌اند، تلاش می‌کنند از فرصت‌های باقی مانده یارگیری‌های تازه کنند تا بتوانند قدرت خود را بازسازی کرده و وارد عرصه‌های مدیریتی شوند.
پاسخ قالیباف به کوچک‌زاده اما رویکرد بی‌تفاوتی و بی‌اعتنایی را در خود دارد؛ زمانی که در پاسخ به تذکر کوچک‌زاده می‌گوید: «ما بر مواضع اصولی‌مان می‌ایستیم و ایستاده‌ایم که این وظیفه عقلانی و انقلابی ماست و در آن هیچ شکی نیست» مبتنی بر این حقایق است که جریان پایداری به‌زعم خود رسما، کت از تن خارج کرده و با هر ترفندی تلاش می‌کند، حواس دولت را از برنامه‌های اصلی‌اش که رفع تحریم‌ها و بهبود شاخص‌های اقتصادی و البته افزایش مشارکت اجتماعی است، پرت کرده و سرگرم دعواهای بی‌مقدار جناحی و سیاسی کند. یک بار این تلاش‌ها در قالب تلاش برای استیضاح وزرای اقتصادی کابینه و از بطن تلاش چهره‌هایی چون امیرحسین ثابتی، حمید رسایی و... ظهور و بروز پیدا می‌کند و در برهه‌ای دیگر از زبان مهدی کوچک‌زاده در توهین و تخریب دولت! راهبردهای تندروها اما هم برای مردم و هم برای فعالان سیاسی اصلاح‌طلب و معتدل، رو شده است. نه اصلاح‌طلبان وقعی به حاشیه‌سازی‌های آنان می‌نهند و نه حتی اصولگرایان سنتی و نواصولگرایان که زخم‌های بسیاری از این طیف خورده‌اند برای فریادهای آنان تره خرد می‌کنند. مردم هم بارها در جریان انتخابات و گزینش‌ها برائت خود را از ایده‌های افراطی این طیف اعلام کرده‌اند.
راضی نیستم یک قران از مالیات من خرج «لس‌آنجلسی‌های پفیوز» شود
جرقه حاشیه‌سازی‌های اخیر را مهدی کوچک‌زاده در صحن علنی شعله‌ور ساخت؛ زمانی که طی چند دقیقه سخنرانی هم به ظریف معاون راهبردی رییس‌جمهور، هم به عارف معاون اول رییس‌جمهور و هم خطاب به علی عبدالعلی‌زاده نماینده ویژه رییس‌جمهور در اجرای سیاست‌های توسعه دریامحور دامنه وسیعی از توهین‌ها، تخریب‌ها و ادعاهای کذب را مطرح کرد. بهانه کوچک‌زاده برای این فغان و فریادها، همدردی دولتی‌ها با حادثه‌دیدگان آتش‌سوزی امریکا بود. همدردی معقولی که با بازخوردهای مناسبی در افکار عمومی ایرانیان مواجه شد و بسیاری از ایرانیان آن را تایید کردند. به‌رغم تایید مردم و نخبگان اما کوچک‌زاده به خود حق می‌دهد که فریاد زده و بگوید: «من به عنوان یک مالیات‌دهنده حاضر نیستم مالیات من قبل از اینکه خرج غزه بشود بره برای «لس‌آنجلسی‌های پفیوز» خرج بشود.» کوچک‌زاده در صحن علنی مجلس در واکنش به اظهارات ظریف و مسوولان دولت درباره مذاکره با امریکا گفت: صراحتا می‌گوید می‌خواهیم برویم با امریکا بشینیم، چه کسی باید بزند در دهان این؟!» موضوع اما به همین جا ختم نشد؛ کوچک‌زاده در ادامه گفت: «اینها می‌خواهند نوکری امریکا را تصویب کنند؛ آقای عبدالعلی‌زاده اگر این حرف‌ها را جلوی مردم تبریز می‌زد مردم تبریز دهانش را خرد می‌کردند! اینها می‌خواهند مملکت را هل بدهند در بغل امریکا؛ من به عنوان یک مالیات‌دهنده حاضر نیستم مالیات من قبل از اینکه خرج غزه بشود برود برای لس‌آنجلسی‌های پفیوز خرج شود!» کوچک‌زاده گفت: «چه کسی قرار است با اینها که می‌گویند با امریکا مذاکره کنیم، برخورد کند؟ رفیق حاج قاسم یا من؟ قالیباف عزیز، من در جبهه شاگرد شما بودم، آیا احتمال نمی‌دهید که می‌خواهند مملکت را به بغل امریکا هل بدهند؟ اینها می‌خواهند مملکت را به امریکا بفروشند. همه اینها می‌خواهند افتخار کنند که دل‌مان برای لس‌آنجلس سوخت. آقای قالیباف شما جلودار و فرمانده ما هستید، امید ما به شماست و جلوی اینها بایست.»
واکنش نخبگان و فعالان سیاسی به تخرب و توهین به دولت
واکنش محمد فاضلی، جامعه‌شناس و عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی، در واکنش به صحبت‌های جنجالی کوچک‌زاده در مجلس نوشت: «عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد.» او ادامه داد: «‏بدون اینکه بداند و بفهمد و بخواهد کمپین ‎#من_راضی_نیستم را درباره هزینه‌ کردن مالیات و منابع عمومی راه انداخت. حالا همه می‌توانند بگویند راضی نیستند منابع مالیات و هر منبع عمومی دیگری کجا هزینه شود. اصلا فکر نمی‌کرد این جوری بشود. عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد. داستانیه!» جدای از فاضلی؛ عبدالرضا داوری، فعال اصولگرا نیز نوشت: «فریاد‌های آقای مهدی کوچک‌زاده، در جلسه امروز مجلس را باید به عنوان درد و رنج ایشان از پایان عصر بنیادگرایی و ختم حاکمیت سوپرانقلابی‌ها فهمید. وفاق ملی، زاینده عصر نوینی در حکمرانی جمهوری اسلامی است و شنیدن چنین فریاد‌هایی در لحظه زایمان و پوست اندازی طبیعی است.» محسن کوهکن، فعال سیاسی اصولگرا و نماینده ادوار مجلس در واکنش به این نوع حاشیه‌سازی‌ها در مجلس اعلام کرد: «ادبیات موهون درست نیست؛ نمایندگان باید انتقاد کرده و ایراد بگیرند، اما استفاده از الفاظی که جامعه را حساس کند، حکم توهین و تحقیر دارد و اشتباه است. بنده زمانی که عضو هیات رییسه مجلس بودم، نمایندگان دو دو می‌کردند، خدمت مقام معظم رهبری رفتیم و ایشان فرمودند که نباید کسی از تریبون مجلس سر و صدا کند، باید نمایندگان وقت بگیرند و صحبت منطقی کنند.»
کوهکن که با خبرآنلاین گفت‌وگو می‌کرد با اشاره به حاشیه‌سازی برخی افراد تصریح کرد: «مشخص است که سیاست‌های کلی و کلان در کجا تعیین می‌شود. رییس‌جمهوری هم اشاره کردند که برای این پرونده اجازه کردند تا دوباره بررسی شود. ما باید واقع‌گرا باشیم و نباید خیلی خوش‌بین یا خیلی بدبین باشیم. نباید شیوه‌هایی را که جو کشور، فضای رسانه و فضای مجازی را ملتهب می‌کند، انتخاب کنیم. ملتهب شدن فضا باعث می‌شود که بحث‌های کارشناسی عمیقی صورت نگیرد.»
در کشاکش این اظهارات به نظر می‌رسد بیشترین تلاش تندروها جلب ‌توجه افکار عمومی و کانون‌هایی است که از این جریان حمایت می‌کنند؛ در غیر این صورت اعضای جبهه پایداری به خوبی می‌دانند که نظر نهایی درخصوص FATF در مجمع تشخبص مصلحت و ذیل دستورات راس هرم تصمیم‌ساز کشورمان مشخص می‌شود. باید دید تحرکات رادیکال‌ها در ادامه چه سمت و سویی پیدا کرده و چقدر از کشور انرژی می‌گیرد.