بزرگنمايي:

ایران پرسمان - مهر / کتاب «مکاشفه‌های زیرزمینی» نوشته سهند ایرانمهر به‌تازگی توسط انتشارات وزن دنیا منتشر و راهی بازار نشر شده است. این‌کتاب یکی از عناوین مجموعه «جستار» است که این‌ناشر چاپ می‌کند.
این‌کتاب دربرگیرنده نوشته‌هایی است که آن و لحظاتی را در زندگی نگارنده شامل می‌شوند و در 2 بخش تدوین شده‌اند. مخاطب در بخش اول، با این‌عناوین و این‌مکاشفات روبروست:
«رعنایی فلک و ضرورت زیستن و دل‌نسبتن»، «فرار از لغت»، «آرامش در پناه سیر شتری زندگی!»، «من صدایت می‌زنم»، «مرز بین جنگ، اخلاق و بی‌اخلاقی؛ مبهم یا روشن؟»، «زخم‌ها و چسب‌زخم‌ها»، «جنگ؛ داستانِ همیشه دل‌فریب الهه مرگ»، «جاده‌ها»، «زیستن برای غور در زیستن»، «اراده معطوف به حیات»، «ورد راجو»، «باغچه افکار»، «تشنه زلال خود»، «مانیفست آدمی‌بودن»، «بازمانده از کلمه»، «در ستایش کلمه‌ای که هرگز زاده نشد!»، «آثازاگرافوبیا»، «گذشته»، «دست‌شستن از آن "من"»، «مرگ بچه‌گربه‌ها»، «اینک برف، آنک گذشته»، «من و سلینجرو پنکه»، «شاید آن‌ها هیچ، همه اما تو»، «به‌جز عشق، نتوان ...»، «درهم‌پریشی گذشته و آینده»، «من و تهران زیبا»، «هارلی دیویدسون‌هایی که داشته‌ایم!»، «زندگی می‌گوید: باید زیست!»، «سخنی چند در باب قلم» و «کابوس عدد».
بخش دوم کتاب هم تعدادی دیگر از نوشته‌های سهند ایرانمهر را شامل می‌شود که به این‌ترتیب‌اند:
«من و شب و شیشه و شعله»، «فلاسک آب‌جوش و نُقل بیدمشک»، «فرار از سه‌گانه خاطره و شهر و زمان»، «آن مرد، آن نگاه»، «چند خط بی‌اهمیت»، «من، خستگی، تابستان و سردسته مافیابازها»، «هرچه دل را به صفا آورد و عشق را بجنباند، خیر است»، «مردی می‌خواند، مرد در مترو می‌خواند»، «صدای بی‌صدای خیابان»، «روح بهارستان»، «در جست‌وجوی شهدِ از دست‌رفته کلمات»، «یومیه‌نوشت احدی از رعیت صاب‌ویلا»، «هرکی نخنده، پیاز می‌شه می‌گنده»، «فارغ‌البال، ایرانی‌بودن» و «ممد آقا، خسته شدم!».
در قسمتی از این‌کتاب می‌خوانیم:
نمی‌شود که راوی جهان دیگران بود. آدم فقط می‌تواند سخن‌گوی جهانِ درون خودش باشد. تازه اگر بخواهد چیزی از آن عالم پنهان و تو در تو بروز بدهد، تازه اگر بتواند که بروز بدهد.
گذشته مدخل‌هایی در حال دارد. ردپای گذشته آدمی، رویدادهای تکرارشونده‌ای هستند که سرنمونِ خود را رها کرده‌اند و انگار حالا فقط نقشی خیال‌انگیزند، بی‌هیچ رنگ و مزه و حسِ تجربه‌شونده‌ای.
مارسل پروست در کتاب در جست‌وجوی زمان از دست‌رفته با خوردن «شیرینی مادلین»‌ در خانه مادرش، یک‌سر پرتاب می‌شود به «کلوچه عمه لئونی» در کومبره. کلوچه‌هایی که صبح‌های یک‌شنبه در چای یا زیزفون می‌خیساندند. پروست این‌ورود به گذشته را به بازیِ ژاپنی‌ها تشبیه می‌کند؛ رهاکردن تکه‌های کاغذ درونِ پیاله چینی و در تخیل، شبیه‌کردنِ کاغذهای خیس و وارفته به شمایلِ موجودات مختلفی در گذشته.
این‌کتاب با 152 صفحه، شمارگان 500 نسخه و قیمت 200 هزار تومان منتشر شده است.