بزرگنمايي:

ایران پرسمان - ایرنا / جنگنده های یوروفایتر آلمان در فنلاند و در 180 کیلومتری مرز با روسیه فرود و پرواز را تمرین کردند.
به گزارش شنبه شب ایرنا از "خبرگزاری تاس", سه فروند جنگنده اسکادران 71 تاکتیکی ریشتهوفن نیروی هوایی آلمان در این رزمایش شرکت داشتند.
به گزارش رسانه های آلمانی, این جنگنده ها از پایگاه خود در فنلاند پرواز کرده و در یک بزرگراه نزدیک روستای هوسیو فرود آمدند.

نیروی هوایی آلمان اعلام کرد که جنگنده های آلمانی از چهارم سپتامبر در فنلاند مشغول تمرین فرود در این کشور بوده اند. آنها در پایگاه هوایی رووانیمی در فنلاند مستقر هستند.
فاصله پایگاه تا مرز روسیه 147 کیلومتر است.
به گزارش ایرنا, پیش از این «اولاف شولتس» صدراعظم آلمان با حضور در یک نمایشگاه هوایی در برلین از خرید جنگنده‌های یوروفایتر شرکت ایرباس برای تقویت نیروی هوایی کشورش خبر داد.
شولتس صدراعظم آلمان، گفت: برلین در نظر دارد 20 فروند جنگنده یوروفایتر اضافی را از شرکت ایرباس خریداری کند.
آلمان از زمان جنگ اوکراین هزینه‌های نظامی خود را به طور قابل توجهی افزایش داده است.
شولتس که در مراسم افتتاحیه نمایشگاه هوایی ILA در حومه شهر برلین صحبت می‌کرد، از تعهد دولت آلمان به افزایش ظرفیت تسلیحاتی خبر داد و خرید جنگنده‌های جدید را نیز در راستای همین سیاست ارزیابی کرد.
وی گفت: 38 فروند از جنگنده‌ها از قبل سفارش داده شده است و تعداد اضافی دیگری را هم به شرکت ایرباس سفارش دادیم.
نیروی هوایی آلمان در وب سایت خود اعلام کرد که در نظر دارد جنگنده‌های قدیمی تورنادوی خود را با جنگنده‌های یوروفایتر که در انگلیس با نام تایفون مشهور است، جایگزین کند. هم اکنون نیروی هوایی آلمان 138 فروند از این جنگنده‌ را در اختیار دارد.
شروع جنگ میان روسیه و اوکراین با تغییر چشم‌انداز امنیتی اروپا، باعث تغییر اولویت‌های کشورهای اروپا و تمرکزشان بر ظرفیت‌ها و امور نظامی و امنیتی شد. بنابراین با گذشت تنها چند روز از جنگ اوکراین، کشورهای اروپایی با تغییر رویکردهای دفاعی و سیاسی خود از طریق افزایش بودجه دفاعی، ارسال تسلیحات به اوکراین و پایان سیاست بی‌طرفی خود به محیط امنیتی جدید پاسخ دادند.
به دنبال جنگ اوکراین، جمهوری فدرال آلمان به یک‌باره بودجه 100 میلیارد یورویی را برای بازسازی نیروهای مسلح خود اختصاص داد. افزایش بودجه نظامی آلمان بدین معناست که اکنون بزرگترین قدرت اقتصادی اروپا مایل است تا نظامی‌گری را در جعبه ابزار سیاست بین‌المللی خود بگنجاند.
تغییر در سیاست امنیتی آلمان به حدی بود که برخی از کارشناسان از آن به عنوان «انقلاب» یاد کردند و آن را تغییر جهت آلمان از یک «سیاست صلح‌جویی» به سمت یک «سیاست دفاعی فعال» قلمداد کردند.