چاپ

ایران پرسمان - خبرآنلاین / استارلینک تی-موبایل در حال حاضر تنها شبکه موبایلی فضایی در ایالات متحده است که امکان اتصال مستقیم به تلفن همراه را در مناطقی که هیچ پوشش شبکه‌ای وجود ندارد، فراهم می‌کند. با توجه به اینکه حدود 500 هزار مایل مربع از خاک آمریکا فاقد سیگنال سلولی است، این سرویس در حال حاضر تنها راه ارتباطی از طریق تلفن در این مناطق محسوب می‌شود.
با این حال، یک استارتاپ فرانسوی قصد دارد این انحصار را به چالش بکشد. شرکت Constellation Technologies and Operations ) CTO) که در پاریس مستقر است، در حال توسعه مجموعه‌ای از ماهواره‌های مدار بسیار پایین زمین (VLEO) است. اولین پرواز آزمایشی این پروژه قرار است ژوئن امسال انجام شود.
مدلی متفاوت از استارلینک
برخلاف استارلینک که خدمات خود را مستقیماً به کاربران ارائه می‌دهد، CTO قصد دارد زیرساخت فضایی خود را در اختیار اپراتورهای تلفن همراه، از جمله ای‌تی‌اندتی، تی-موبایل و ورایزون قرار دهد. این رویکرد به اپراتورها اجازه می‌دهد بدون نیاز به سرمایه‌گذاری در ساخت ماهواره‌های اختصاصی، از شبکه مخابراتی فضایی بهره‌مند شوند.
شارل دلفیو، مدیرعامل CTO، در این باره می‌گوید:«منطقی نیست که هر اپراتور مجموعه ماهواره‌ای اختصاصی خود را راه‌اندازی کند. ما این زیرساخت فضایی بی‌طرف را طراحی، تولید و مدیریت می‌کنیم و اپراتورها در هر لحظه می‌توانند بخشی از ظرفیت شبکه ما را در اختیار داشته باشند.»

ایران پرسمان

ویژگی‌های فناوری CTO
CTO در تلاش است با بهره‌گیری از فناوری‌های جدید، استارلینک را به چالش بکشد. مهم‌ترین تفاوت این دو شبکه در فرکانس‌های مورد استفاده و ارتفاع مدار ماهواره‌ها است. ارتباط سریع‌تر و تأخیر کمتر، یکی از ویژگی‌های این سرویس است. ماهواره‌های CTO در ارتفاع پایین‌تری نسبت به استارلینک قرار خواهند گرفت که این موضوع منجر به سرعت بیشتر و کاهش تأخیر در ارتباطات اینترنتی می‌شود.
علاوه بر این، استفاده از 5G mmWave نیز ویژگی دیگر CTO است که برخلاف استارلینک و کیوپر آمازون که از باندهای Ku و Ka (26.5 تا 40 گیگاهرتز) استفاده می‌کنند، CTO از فناوری 5G mmWave بهره خواهد برد که در بازه 24 تا 100 گیگاهرتز عمل می‌کند. این فناوری امکان ارتباطات بی‌سیم پرسرعت و کم‌تأخیر را فراهم می‌کند.
در نهایت، فناوری CTO از کاهش تراکم فرکانسی برخوردار است. CTO از باند 26 گیگاهرتز که کمتر مورد استفاده قرار گرفته، بهره خواهد برد. این در حالی است که، باندهای فرکانسی مورد استفاده استارلینک به دلیل افزایش تعداد شرکت‌های مخابراتی فضایی، با خطر اشباع مواجه هستند.
اگرچه مدل CTO برتری‌هایی نسبت به استارلینک دارد، اما موفقیت این پروژه به تکمیل و راه‌اندازی کامل مجموعه ماهواره‌های آن بستگی دارد. این شرکت اعلام کرده که قصد دارد بین 1,500 تا 3,400 ماهواره را تا سال 2030 به فضا ارسال کند، ابتدا دو ماهواره سال آینده پرتاب خواهند شد و مابقی بین 2027 تا 2030 در مدار قرار می‌گیرند.
سؤال اصلی این است که آیا CTO پوشش ماهواره‌ای خود را به ایالات متحده گسترش خواهد داد و آیا اپراتورهای مخابراتی آمریکایی به استفاده از این سرویس علاقه‌مند خواهند شد؟ هنوز پاسخ مشخصی برای این سؤال وجود ندارد، اما ورود یک بازیگر جدید به این عرصه می‌تواند آینده ارتباطات فضایی را متحول کند.
منبع: phonearena