چاپ

ایران پرسمان - اکو ایران / رویکرد حفاظت از منابع گازی و حجم مصرفی به گونه‌ای است که احتمالا تا سال 1420 ایران دیگر گاز نخواهد داشت. این در حالی است که در رابطه با کشوری داریم صحبت میکنیم که امروز یکی از بزرگ ترین منابع هیدورکربنی دنیا را دارد. اما چطور می شود این منابع را طوری تقسیم کنیم که هم زمان هم بخش خانگی، هم تولیدکنندگان و هم دولت از شرایط کنونی ناراضی باشند؟
فرشاد فاطمی، عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی شریف در همایش تاسیسات گلوگاه ناترازی انرژی بیان کرد که هر زمان ما اصل اقتصاد را که می گوید عرضه و تقاضا در بازار باید یکجا به هم به تعادل برسند را فراموش می‌کنیم، دچار مشکلات اقتصادی و ناترازی‌ها می‌شویم. تقاضا برای گاز در کشور به این علت افزایش افسار گسیخته پیدا کرده است که قیمت درست و اصلاح شده‌ای در کنار عرضه گاز نیست. فاطمی سه شرط اساسی برای اصلاح وضعیت فعلی مطرح کرد: اول، شفافیت که می‌تواند از بروز بحران‌ها جلوگیری کند؛ دوم، حذف تعارض منافع در ساختار دولت و نهادهای اجرایی؛ و سوم، ایجاد شرایط رقابتی در بازار.