چاپ

ایران پرسمان - اعتماد / « سازمان سینمایی و راه‌های پیش رو » عنوان سرمقاله روزنامه اعتماد نوشته پیمان شوقی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
تغییر و تحول فی‌نفسه مثبت است حتی اگر در دل‌هایی امید برنینگیزد. وزش هوای تازه در فضای سیاست کشور نشانه‌هایی از عزم چرخش به مسیرهای معقول با خود آورده که خوشبینانه شاید سرآغاز اصلاحاتی اساسی باشند. معرفی رییس جدید سازمان سینمایی یکی از این نشانه‌ها است که حسب کارنامه مدیریتی‌اش می‌توان موافق یا مخالفش بود؛ ولی فرصتی است برای تصحیح نگاه و آواربرداری از آسیب‌هایی که از سر اهمال یا ناآگاهی سال‌هاست بر این سینما فرود می‌آیند و به حال امروزش کشانده‌اند. سابقه رائد فریدزاده او را فردی آشنا با سازوکارهای مدیریت روز جهان معرفی می‌کند که جایگاه مهم و استراتژیک هنرها به ویژه سینما در تبیین نگاه جهان به ملت‌ها را می‌شناسد و به یقین آگاه است که امروزه رابطه ایده‌آل دولت‌ها و نهادهای رسمی با حوزه هنر عمدتا در ایفای نقش تسهیلگر و حامی تعریف می‌شود، نه مداخله‌جو و آمر. این آشنایی در کنار تعلقات سیاسی و شخصی او، رییس جدید سازمان سینمایی را در موقعیتی تاریخی قرار داده که اگر با اراده‌ای معطوف به اصلاح وارد عرصه تغییرات کلیدی شود بتواند برخی معادلات جاافتاده در تعاملات دولت و سینما در ایران را عوض کند و طرحی نو دراندازد. سینمای ما امروز در عرصه‌های متعدد نیازمند حمایت اصولی و پایدار است ولی در حوزه‌هایی هم بی‌نیاز از مداخله نهادهای بالادستی نشان می‌دهد. بررسی و شناخت این حوزه‌ها جهت اصلاح قوانین قدیمی که مانع سپردن امور سینما به صنوف هستند، می‌تواند شروع مناسبی برای رییس جدید باشد. تفویض برخی اختیارات به خانه سینما به صورت آزمایشی طی چند ماه، زمینه مناسبی برای اصلاح قوانین خواهدبود تا به تدریج بخشی از وظایف سازمان سینمایی به ویژه در حیطه‌های پژوهش و مطالعات، توسعه منابع انسانی و فرآیند ارزشیابی به خانه سینما منتقل شود. ادغام برخی از زیرمجموعه‌های سازمان در یکدیگر و کاستن از فربهی ناموجه آن قطعا خاصیت دوگانه صرفه‌جویی در بودجه‌های تخصیص یافته به سینما و چابکی عملکرد مجموعه سازمان دارد. مهم‌ترین بزنگاه صنعتی سینمای ایران سهم اندکش از بازارهای داخلی و جهانی است که همواره حیات طبیعی آن را با چالش مواجه کرده است. حذف تدریجی سینما از سبد تفریح دایمی خانواده‌ها که ریشه در فقدان تنوع فیلم‌ها و بی‌تناسبی تعداد صندلی‌های سینماها با جمعیت کشور دارد، لزوم ورود جدی و اقدامات ترویجی و تشویقی سازمان سینمایی در این راستا را گوشزد می‌کند. در خصوص سیاست‌گذاری برای بازارسازی محصولات و خدمات سینمای ایران در فراسوی مرزها هم می‌شود از رییس جدید انتظار داشت.
انحصار توجه را از رویدادهای پرزرق وبرق سینمایی در اروپا و امریکای شمالی بردارد و به بازارهای بالقوه در بین ملت‌های فارسی‌زبان، کشورهای مسلمان و دولت‌های هم‌پیمان توجه جدی کند. فریدزاده طی حضور چندساله‌اش در صدر امور بین‌الملل بنیاد فارابی احتمالا به خوبی با ظرفیت‌های فراموش شده این بخش آشناست و امید است برای بازارسنجی و مخاطب‌شناسی این حوزه برنامه داشته باشد. تبادل فیلم بین ایران و بازارهای هدف، و برگزاری نمایشگاه‌های دستاوردهای سینمایی کشور در کشورهای منطقه پیشنهادی‌است برای ایجاد زمینه‌های تعامل تجاری، صنعتی، خدمات و نیروی انسانی سینمای ایران با جهان . نباید از یاد برد که عدم توازن بین تعداد فعالان سینمای ایران با ظرفیت تولید داخلی، یکی از دلایل بیکاری و نارضایتی میان خانواده بزرگ سینمای ایران است و کمک به بازاریابی توانمندی‌های آنان در کشورهای دیگر راهکاری برای کاستن از فشار مالی و روانی این بخش. و درنهایت اینکه امروز انتصاب رییس جدید سازمان سینمایی مثل هر انتصاب دولتی دیگری مخالفان و موافقانی دارد. عملکرد او در دوران مسوولیت و تاثیرش بر زندگی خانواده بزرگ سینما و بر فرهنگ کشور نشان خواهدداد حق با مخالفان او خواهدبود یا با موافقان.