چاپ

ایران پرسمان - روزنامه جوان /متن پیش رو در جوان منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
آبان 401 تیتر یک روزنامه سازندگی –ارگان رسمی حزب کارگزاران سازندگی- «رفیق ناباب» بود؛ روی طرحی از صورت پوتین، رئیس‌جمهور روسیه در حال چشمک زدن! گزارش کاملاً علیه روسیه بود و محتوای آن به گونه‌ای بود که گویی برجام را روس‌ها به هم زده‌اند تا ایران تبدیل به رقیبی برای روسیه نشود.
اصلاح‌طلبان همیشه ضد روسیه و مخالف روابط ایران و روسیه بوده‌اند. یعنی آن‌ها گرچه خود را مدعی دیپلماسی و برقراری رابطه سیاسی با همه کشور‌های دنیا می‌دانند، اما با روابط با روسیه مخالف هستند و این یکی از تناقض‌های اصلاح‌طلبان است. دلیل آن هم بیم ناراحتی غربی‌هاست. در واقع اولویت‌های سیاست خارجی برای اصلاح‌طلبان رضایت غربی‌هاست و، چون روسیه از یک سو و امریکا و اروپا از سویی دیگر، رقیب هم هستند، نزدیکی به روسیه به دوری از اروپا و امریکا می‌انجامد و لذا دولت‌های اصلاح‌طلب اغلب تمایل ویژه‌ای به رابطه با روسیه و البته چین نشان نمی‌دهند.
در دی ماه 401 هم روزنامه سازندگی روی طرحی بزرگ از صورت پوتین تیتر زد: «پوتین با ما چه کرد؟» و در زیر تیتر از قول یک اصلاح‌طلب، روسیه را متهم به وارد کردن ضربات مهلک به موقعیت بین‌المللی ایران کرد.
در آبان 402 باز هم سازندگی تصویری از پوتین را عکس یک خود کرد و تیتر «هدیه‌ای برای پوتین» را برای آن انتخاب کرد و مدعی شد که اسرائیلی‌ها برای کمک به روسیه و انحراف افکارعمومی جهان از جنگ روسیه و اوکراین، جنگ غزه را به راه انداخته‌اند و در واقع این جنگ هدیه‌ای برای پوتین بوده است!
در شهریور گذشته هم باز پوتین عکس یک روزنامه سازندگی بود با تیتر «پشت‌پا به ایران» و این توضیح که «حمایت صریح روسیه از گشایش کریدور زنگزور و همراهی آذربایجان و ترکیه با آن نشان داد؛ نه‌تن‌ها "پوتین" دوست ایران نیست، بلکه باید در روابط‌مان با مسکو تجدیدنظر کنیم.»
اینجا هم آن شعار دوستی با جهان و ارتباط با همه کشور‌ها رنگ می‌بازد و تناقض اصلاح‌طلبانه سازندگی توی چشم می‌زند.
اما با سفر روز دوشنبه نخست‌وزیر روسیه به ایران که مقام پایین‌تری از پوتین هم است، و دیدار او با مسعود پزشکیان و محمدرضا عارف، ناگاه سازندگی از آن موضع همیشه مخالف روسیه عدول می‌کند و در حالی که ماه گذشته خواستار تجدیدنظر ایران در روابط با روسیه شده بود، ناگاه عکس میخائیل میشوستین، نخست‌وزیر روسیه در حال دست دادن با مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور کشورمان را عکس یک کرده و تیتر «دیدار استراتژیک» را برای آن برمی‌گزیند. سازندگی این دیدار را در شرایط کنونی منطقه و خصوصاً پس از ترور سید مقاومت بسیار با اهمیت توصیف می‌کند و جالب آنکه به بیان اهمیت این سفر از نگاه رسانه‌های خارجی هم می‌پردازد!
این در حالی است که اگر دولت ایران قرار بود به توصیه‌های امثال روزنامه سازندگی عمل کند، باید ماه قبل در روابط با روسیه تجدیدنظر می‌کرد و چنین دیداری اکنون اصلاً رخ نمی‌داد تا استراتژیک و با اهمیت باشد یا نباشد!
موضوع روابط با روسیه نیست؛ سیاست خارجی ایران مبتنی بر ارتباط با همه کشور‌ها بر مبنای سه اصل عزت و حکمت و مصلحت است. کسی هم در این روابط رفیق کسی نیست و طبعاً همه دولت‌ها دنبال منافع کشور خود هستند، اما تناقضات اصلاح‌طلبان در این زمینه جالب توجه است. یک روز روسیه و روابط با آن را کامل نفی می‌کنند و روز دیگر، چون دولت جناح خودشان به استقبال مقام روسی رفته، از چنین دیداری ذوق‌زده می‌شوند.