ایران پرسمان - آرمان ملی /متن پیش رو در آرمان ملی منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
حمید شجاعی| پنجم شهریورماه بود که رئیس‌جمهور با صدور حکمی عبدالکریم حسین‌زاده، نماینده اهل سنت نقده و اشنویه در مجلس دوازدهم را به سمت معاون خود در امور توسعه روستایی و مناطق محروم کشور منصوب کرد.
انتصابی که از همان ابتدا از سوی عده‌ای از نمایندگان با استقبال روبه‌رو شد و بسیاری از این جهت که رئیس‌جمهور به وعده خود مبنی بر استقاده از قومیت‌ها و اقلیت‌های مذهبی نیز عمل کرده از این اقدام بسیار مسرور شدند. در همین راستا نیز دو هفته بعد حسین‌زاده رسما استعفای خود را به هیأت رئیسه مجلس فرستاد تا ضمن اعلام وصول در دستور کار و مورد بررسی هیأت رئیسه قرار گیرد. در همین راستا پس از اعلام وصول طرح استعفای حسین‌زاده در مجلس روزگذشته صحن علنی مجلس این موضوع را در دستور کار قرار داد که بر خلاف آنچه پیش از این از مجلس در خصوص موافقت با استعفای حسین‌زاده انتظار می‌رفت نمایندگان مخالفت سفت و سختی با این استعفا کردند و روی خوشی به این استعفا نشان نداند. چنانکه مجتبی ذوالنوری، نماینده مردم قم در بیان دلایل استعفای خود گفت: مقام معظم رهبری فرموده‌اند که مجلس را سکویی برای رفتن به جایگاه دیگر قرار ندهید؛ در صورت استعفای آقای حسین‌زاده، حق مردم نجیب و شریف نقده و اشنویه که به او داده‌اند، یقینا تضییع خواهد شد. از طرفی مهرداد لاهوتی نماینده لنگرود نیز دلیل مخالفت خود را توانمندی حسین‌زاده در حوزه عمران دانست و اظهارکرد: «من او را انسان کار بلد متخصص و کاردان می‌دانم و نگران هستم.» در نهایت نیز نمایندگان مجلس در جلسه علنی روز گذشته درخواست استعفای عبدالکریم حسین‌زاده نماینده نقده و اشنویه از نمایندگی پارلمان را مورد بررسی قرار دادند و بعد از توضیحات وی درباره دلیل استعفایش از نمایندگی مجلس و صحبت‌های مخالفان استعفا، در نهایت نمایندگان مجلس با 107 رای موافق، 129 رای مخالف و 5 رای ممتنع از مجموع 247 نماینده حاضر با استعفای حسین‌زاده مخالفت کردند. اما پرسش اینجاست که علت مخالفت با وی چه بوده است؟ روند حضور نمایندگان در دولت در دوره‌های گذشته نیز ادامه داشته و چیز جدیدی نیست. هر چند که به نظر می‌رسد به طور قانونی اساسا نیازی به طرح استعفا در مجلس نبوده و همان‌طور که نمایندگانی از مجلس به وزارت رسیدند و خودکار از مجلس کنار رفتند برای حسین‌زاده نیز در مقام معاونت رئیس‌جمهور همین رویه تکرار شود.
نیازی به استعفا یا پذیرش مجلس نبود
یک نماینده ادوار مجلس در خصوص طرح استعفای عبدالکریم حسین‌زاده، نماینده نقده و اشنویه و مخالفت مجلس اظهار داشت: ما در مجلس سه روش برای استعفا داریم. یک روش ماده 86 آیین‌نامه داخلی مجلس است که در ماده 86 آیین‌نامه داخلی مجلس می‌گوید هر نماینده‌ای 100 ساعت متوالی یا 250 ساعت غیرمتوالی از اوقات رسمی جلسات مجلس و کمیسیون در طول یکسال غیبت نماید، مستعفی شناخته خواهد شد. یعنی نیاز به تصویب در علنی مجلس یا رای نمایندگان نیست. علی‌اصغر یوسف‌نژاد به «آرمان ملی» گفت: مسیر دوم ماده ماده 90 آیین‌نامه داخلی است که می‌گوید: اگر نماینده به دلخواه استفاده دهد مجلس باید در اولین جلسه بدون قرائت متن آن را در دستور کار قرار دهد و آن را بررسی کند. حالت سومی هم داریم که که اگر دولت برای نماینده‌ای حکم بزند و آن نماینده نیز قبول کند این مساله نیاز به طرح در مجلس و قبول و پذیرش مجلس نیست این نکته را به استناد نظر شورای نگهبان در خصوص اصل 141 قانون اساسی می‌گویم که شورای نگهبان در 27 خرداد سال 60 درباره این نظریه تفسیری نظر داده است. وی افزود: یعنی از شورای نگهبان سوال شده که اگر نماینده شغل رسمی دولتی از قبیل استانداری و غیره را بپذیرد حتی اگر استعفا نداده باشد می‌تواند برگردد؟ شورای نگهبان اینگونه نظر داده که اگر نماینده مجلس با قبول و عهده‌دار شدن یکی از مشاغل دولتی مذکور در اصل 141 این فرد در حکم مستعفی از نمایندگی است هرچند به طور رسمی استعفا نداده باشد. عضو هیأت رئیسه مجلس دهم بیان کرد: بنابراین اگر آقای رئیس‌جمهور بر اساس قانون اساسی برای کسی ابلاغ بزند که از جمله برای آقای حسین‌زاده ابلاغ زده اصلا لازم نبود در صحن علنی مجلس مطرح شود و اظهارنظری شده یا به تصویب برساند چرا که خود به خود مستعفی محسوب می‌شود. وی بیان کرد: البته من این موضوع را حدود ده روز قبل به بعضی از نمایندگان و حتی به معاونت حقوقی رئیس‌جمهور به طریقی رساندم و حتی در بعضی از جاها اظهارنظر کردم و گفتم نیازی به استعفا نیست. در هر صورت مجلس می‌توانست با استفاده از حق خود مناسب‌تر و کم هزینه‌تر عمل کند. یوسف‌نژاد عنوان کرد: در شرایط فعلی در شروع کار مجلس بر مبنای وفاق ملی در جهت همکاری بین دولت و مجلس انتظار این بود که نمایندگان مجلس همکاری و موافقت کنند. اما این مخالفت باعث هزینه برای دولت و مجلس شده که یک عده هم از این موضوع سوءاستفاده می‌کنند و باعث تضاد و تقابل افکار و ایده‌ها می‌شود. لذا قانون یا یک نوشته رسمی که نشان دهد این شخص باید استعفا می‌داد وجود ندارد. الان با توجه به نظریه تفسیری که از نظر من قانونی هست نباید مطرح می‌شد و به نظر من استدلال قوی در این مورد تو صحن علنی مطرح نشده است.
شأن مردم ایران بالاتر از این است که به آنان کمک‌های معیشتی دهیم
نماینده مردم نقده و اشنویه در مجلس دوازدهم که به سمت معاون رئیس‌جمهور در امور توسعه مناطق محروم کشور، روستاها و امور عشایری منصوب شده است، در جلسه علنی دیروز مجلس در تقاضای استعفای خود از نمایندگی مجلس اظهار داشت: عده‌ای از استعفای من خوشحال و عده‌ای ناراحت شدهاند. اما واقعیت امر این است که هویت سیاسی خود را از شهرستانی چند فرهنگی به‌دست آورده‌ام. دغدغه اصلی من همواره جلب حقوق شهروندی بوده است.عبدالکریم حسین‌زاده گفت: توسعه پایدار منطقه متوازن را می‌خواهم با ابزارهای نظارتی در این جایگاه به‌وجود آورم. توسعه مناطق روستایی و محروم بدون داشتن مدیریتی یکپارچه بوده است. فرآیندهایمان در توسعه درست نبوده است و لازم بود تا معاونتی در این زمینه تشکیل می‌شد. نتوانستیم به نظام مسائل در روستاها و مناطق محروم برسیم. امروز فارغ از نگاه کالبدی صرف باید به توانمندسازی‌های سیاسی و اجتماعی برسیم. وی با اشاره به اینکه شأن مردم ایران بسیار بالاتر از این است که به آنان کمک‌های معیشتی دهیم، عنوان کرد: تمامی اقوام ایرانی طبق نظریه دولت- ملت مدرن باید ایران را از خود بدانند و نگذاریم هیچکس در این سرزمین احساس غریبی کند. وی ادامه داد: معتقدم به اندازه تک تک شماها ایرانی هستم و نسبت به این وطن حس تملک دارم. اعتقاد دارم در ایران گاهی نیاز است سختی‌ها را به جان بخریم تا ریل‌گذاری مسیرهای جدید را انجام دهیم وگرنه سختی این معاونت جدید را به جان نمی‌خریدم. تعهد من به اصول اخلاقی و حرفه‌ای است و نه به جایگاه‌ها. حسین‌زاده تاکید کرد: رویای خود را زدودن فقر و نابرابری می‌دانم. در مناطق محروم زنانی داریم که در شرایط اقتصادی بدی هستند و سرخورده شدهاند. امیدوارم بتوانم بخشی از عدالت را در این موضوعات اجرا کنم. مسئولیت جدید من راهی برای ترک مردم حوزه انتخابیه خود نیست بلکه راهی برای رساندن صدای آنان است. اینجا هستیم تا به قلب چالش‌های کشور بزنیم. عدالت باید به تمامی عرصه‌های امور مردم کشور نفوذ کند. هر قوم و گروه اجتماعی باید سهم خود را از عدالت دریافت کند. وی یادآور شد: باید به زیرساخت‌های آموزشی و بهداشتی در مناطق محروم و دورافتاده توجه بیشتری کنیم. اعتقاد دارم آینده ایران از دل روستاها و مناطق محروم تعیین خواهد شد. در این مسیر ضعیف‌ترین ایرانی‌ها نیز توانمند خواهند شد. حسین‌زاده تصریح کرد: هرگز مردم را تنها نخواهم گذاشت و در مسئولیت جدید ضمن توسعه شهرستان‌های نقده و اشنویه، سایر نقاط محروم ایران را توسعه خواهیم داد. رئیس‌جمهور نشان داد شعار وفاق او ویترینی نیست. حق هر ایرانی است تا در مدیریت‌های سیاسی و اجتماعی مختلف قرار بگیرد.
![]()