بزرگنمايي:

ایران پرسمان - آرمان امروز / «واکنش‌های دیپلماتیک به حوادث سوریه» عنوان یادداشت روز در روزنامه آرمان امروز به قلم عبدالرضا فرجی راد است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
در اتفاقاتی که در غرب سوریه در روزهای اخیر رخ داد، گفته می شود که تعداد کشته ها از هزار نفر عبور کرد و یک لکه ننگی برای دولت جولانی به جا گذاشت تا جایی که آمریکا این برخوردها را محکوم کرد ولی عربستان از دولت جولانی حمایت کرده است. گویا امارات و دیگر کشورهای عربی و اتحادیه عرب که هنوز مصر در آن نفوذ دارد، سکوت کرده اند.
از سوی دیگر، نقش روسیه در سوریه با این روابط بهتری که با امریکا شکل داده، بیشتر می شود. اگر در اوکراین صلح برقرار شود، روسیه دیگر ملاحظات ترکی کمتری خواهد داشت و نیازهای زمان تحریم از کشورهای دیگر تامین می شود و شاید هم پوتین این فرصت را به امریکا بدهد که بخشی از نیازهایش را تامین کند. از طرفی ارتش روسیه یک ارتش کارآزموده و قوی و سر بلند از جنگ قد علم خواهد نمود که به نظر می رسد در آن موقع اگر جولانی از روسیه بخواهد پایگاههای طرطوس و تمیمیم را ترک کند روسیه به این درخواست توجهی نکند.
روسیه ممکن است بعد از جنگ بخواهد دوباره موقعیت قبلی خود در سوریه را بدست آورد و ابزارهای مختلفی برای تاثیر گذاری در سوریه دارد. از همکاری با آمریکا و اسراییل گرفته تا کمک به کردها و تقویت اقلیتها از جمله علویها در مناطق ساحلی و نزدیک پایگاههای نظامی.
فراموش نکنیم که اصلا دلیل اصلی ورود روسیه به جنگ در سوریه برخورد با اسلامگرایان و بویژه آنهایی بود که از خود روسیه، قفقاز و آسیای مرکزی وارد سوریه شده بودند و الان فرماندهی ارتش رژیم جولانی را به عهده گرفته اند و روسیه به خوبی می داند که این ها هنوز هم می توانند خطری برای خود روسیه و کشورهای آسیای مرکزی باشند.
بازار
پوتین می داند که چطور رگ خواب ترامپ را بگیرد و اهداف خود را در اوکراین و در دیگر نقاط پیاده کند. ترامپ هم اگر منافعش در خطر نباشد به همکاری علاقمند است.
باید دید روند تحولات سوریه به کدام سو می رود. نتیجه نشست شورای امنیت مهم است. اگر یک واگرایی با حکومت جولانی باشد فشار بر دمشق بیشتر خواهد شد و اقلیت کرد، دروزی و علوی زیر بار تندروهای اسلامگرا نخواهند رفت. حتما مصریها،اردنی ها و اماراتی ها تفاوت دیدگاه با عربستان خواهند داشت. امارات سیاس و موزی است و در قضیه سقوط اسد رو دست خورد و احتمالا وارد بازی جدیدی خواهد شد. به کردها و دیگر اقلیتها کمک خواهد کرد و به سیاست اسراییل،امریکا و روسیه خود را نزدیک می کند. البته حکومت تندروها در سوریه دوام خواهد داشت ولی بعید است آرامشی به کشور بازگردد.
در اوضاع شلوغ تندروهای تحریر الشام برای حفط قدرت خود مجبورند انسان بیشتری را بکشند که بدنبال خود بی ثباتی خواهد آورد. تداوم بی ثباتی زمینه را برای ورود ایران و عراقی ها هم فراهم می کند. تندروی بیشتر تندروها در سوریه عراقی ها را نگران و موجب بی ثباتی در عراق هم می گردد.