بزرگنمايي:

ایران پرسمان - صبح نو / «اردوغانی که باد کاشته و طوفان درو می‌کند» عنوان یادداشت روز در روزنامه صبح نو به قلم محمدجواد پاینده است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
سقوط دولت بشار اسد در سوریه و به قدرت رسیدن تحریرالشام بیش از هر کس اردوغان را خوشحال کرده بود. رئیس جمهور جاه‌طلب ترکیه که تصور می‌کرد از خلاء به وجود آمده با نابودی دولت مرکزی سوریه و البته کمرنگ ساختن نقش ایران در منطقه به سود خودش استفاده خواهد کرد. 
مشاوران اردوغان همچنین تصور می‌کردند با تقویت نفوذ و حتی ورود و حضور نظامی در سوریه علاوه بر تضعیف مخالفان کرد با حمایت از گروه‌های نظامی تکفیری مستقر در سوریه ساختار نوین مورد نظر خودشان را عملیاتی خواهند کرد.
همه این آروزها برای اردوغان مقدمه بازگشت به رویای عثمانی قدرتمند در خاورمیانه است، نقشه‌ای که از یک سو با نقش بازی کردن در جایگاه یک مسلمان وظیفه‌شناس و حامی مسئله فلسطین در مصاحبه‌ها و سخنرانی‌ها بروز و ظهور پیدا می‌کند و از سوی دیگر با تلاش حداکثری در مسیر تضعیف مقاومت و دور کردن تهدیدها از نزدیکی سرزمین‌های اشغالی خیال نتانیاهو را آسوده می‌کند.
اردوغان در یک پارادوکس آشکار گرفتار شده، تناقضی که نقش نفاق‌آلود اردوغان مدعی اسلام‌گرایی را در گسترش نفوذ و تجاوز صهیونیست‌ها آشکار می‌کند.
بازار
سوریه و بشار اسد سال‌ها آنکارا را حامی اصلی گروه‌های تکفیری و تروریستی در منطقه می‌دانستند در حالی که ترکیه همواره این اتهامات را تکذیب می‌کرد اما حالا اردوغان نقاب از چهره برداشته و حامی اصلی تروریسم تکفیری را به جهان معرفی می‌کند.
ترکیه به صورت آشکار تروریست‌های چند ملیتی تحریرالشام را در مسیر رسیدن به قدرت مورد حمایت قرار داد و سقوط اسد را جشن گرفت اما نخستین پیامد جاه‌طلبی‌های اردوغان آرامش خیال نتانیاهو از بلندی‌های جولان، نابودی زیرساخت‌ها و توان نظامی سوریه و پیشروی وقیحانه ارتش اسرائیل در تصرف مناطقی در جنوب و جنوب غربی سوریه بود.
حالا این وزیر امور خارجه دولت ترکیه است که ایران را به دلیل تاثیرات ناشی از نفوذ و دخالت هایش در منطقه مورد نکوهش قرار می‌دهد، همان دولتی که با براندازی علنی یک دولت قانونی در سوریه، یک کشور یکپارچه و با ثبات و یک دشمن جدی اسرائیل در منطقه را به یک سرزمین بی‌دولت از هم پاشیده مبدل کرده و موجبات آرامش و امنیت رژیم‌صهیونیستی را فراهم می‌کند حالا به خودش اجازه می‌دهد ایران را به دخالت در سایر کشورهای منطقه متهم کند.
مصداق دخالت ایران البته مقابله با نفوذ و سلطه همین گروه‌های تکفیری تروریستی مورد حمایت اردوغان بود و مواجهه با رژیم جنایتکار صهیونیستی که ظاهرا چنین رویکردی مورد رضایت دولت ترکیه قرار نگرفته است. 
رویای عثمانی قدرتمند اردوغان اما به کابوس ناامنی مرزهای جنوبی منتهی خواهد شد. دولت‌های حامی تروریست خیلی زود به هدفی برای گروه‌های تروریستی تبدیل می‌شوند و ترکیه جاه‌طلب پس از گسترش ناامنی و بی‌ثباتی در سوریه و به شکل خاص حمایت از جنایات و نسل‌کشی تحریرالشام به قربانی بعدی همین گروه ها مبدل می‌شود. موضع‌گیری صریح اسرائیل علیه حضور و نفوذ نظامی ترکیه و واکنش‌های ترامپ به اقدامات اخیر اردوغان نشانه‌های روشنی است از تحولات آتی منطقه. اردوغان حکایت همانی است که باد کاشته و در این هیاهو طوفان درو می‌کند.