بزرگنمايي:
ایران پرسمان - آخرین خبر /طبق مدلهای استاندارد کیهانشناسی، حرکت خوشههای کهکشانی با توجه به پسزمینه مایکروویو کیهانی باید بهطور تصادفی در همه جهات توزیع شود.
با این حال، با تجزیه و تحلیل دادههای سه ساله کاوشگر ناهمسانگردی مایکروویو ویلکینسون (WMAP) با استفاده از اثر سینماتیکی سونایف–زلدویچ، تیمی از ستارهشناسان به رهبری الکساندر کُشلینسکی شواهدی شگفت آور از جریان خوشه های کهکشانی با سرعت 600 تا 1000 کیلومتر در ثانیه به سمت یک تکه 20 درجه ای از آسمان بین صورت های فلکی قنطورس و ولا پیدا کردند.
محققان پیشنهاد کرده بودند که این حرکت ممکن است بقایایی از تأثیر مناطق غیرقابل مشاهده از جهان قبل از تورم باشد.

تلسکوپ ها نمی توانند وقایع را قبل تر از 380 هزار سال پس از انفجار بزرگ ببینند.
و از آنجایی که ماده ایجاد کننده حرکت خالص در این پیشنهاد خارج از این محدوده است، به نوعی خارج از جهان مرئی ما خواهد بود.
در سال 2013، دادههای تلسکوپ فضایی پلانک شواهدی از " alt="ایران پرسمان" width="100%" />
به پیج اینستاگرامی «آخرین خبر» بپیوندید
لینک کوتاه:
https://www.iranporseman.ir/Fa/News/1221898/