بزرگنمايي:

ایران پرسمان - ایسنا / دبیر علمی همایش گفت‌وگوی ملی درباره وفاق ملی گفت: وفاق آغازی برای گشودن راه همکاری های حل مساله‌ای ملی است و دامنه آن نه فقط حوزه سیاست داخلی و خارجی بلکه حوزه های گوناگون اجتماعی و فرهنگی را در بر می‌گیرد.
اشتریان صبح پنجشنبه؛ 20 دی 1403 با حضور در همایش «گفت‌وگوی ملی درباره وفاق ملی» پیش از سخنرانی رئیس‌جمهور در سخنانی با این محور که « دعوا نکنیم» اظهار کرد: یک کارآفرین اقتصادی، یک فعال سیاسی، یک مدیر فرهنگی، یک کشاورز ساده یک کار موفق می کند. این کار موفق توسط یک پژوهشگر تعمیم نظری پیدا می کند و تبدیل به یک الگوی فعالیت می شود و در جامعه گسترش می یابد. یک شخصیت سیاسی ایده ای مطرح می کند یا اقدامی می کند (مثلا رییس جمهور محترم ایده وفاق را مطرح کردند) این ایده ظرفیت توسعه مفهومی دارد و ضروریست که به قامت یک منظومه معنایی در آید تا به الگوی عملیاتی تبدیل و خادم خیر همگانی شود و گسترش یابد. البته پژوهشگران و متفکران و بخشی از نیروهای سیاسی نیز پیش از این، به ویژه در طول سال گذشته، به روش های گوناگون و عباراتی متفاوت در باره همین موضوع و ضرورت وفاق و توافق‌گرایی حل مساله‌ای نوشته اند و گفته اند.
وی با بیان این‌که « این همایش نتیجه به هم پیوستن این دو جریان است.» افزود: وفاقی که توسط رییس محترم جمهور و طیف روبه گشترشی از نیروهای سیاسی و اجتماعی مطرح شده است اگر بخواهد عملیاتی شود و از دهایر تجربی و نظری در ایران و جهان بهره بگیرد و حداقل در بدنه دستگاه اداری گسترش یابد بایستی مفهوم‌پردازی شود و به یک منظومه فکری منسجم تبدیل شود تا در بدنه قوه مجریه بخوبی فهم شود و جامعه عمل بپوشد.

وی خاطرنشان کرد: وفاق یک راه و روش حکمرانی است نه فقط ابزاری برای تقسیم غنایم مدیریتی. وفاق نحوه تعامل مدنی است. وفاق آغازی برای گشودن راه همکاری های حل مساله‌ای ملی است و دامنه آن نه فقط حوزه سیاست داخلی و خارجی بلکه حوزه های گوناگون اجتماعی و فرهنگی را در بر می گیرد.
دبیر علمی همایش گفت‌وگوی ملی درباره وفاق ملی معتقد است: دردی در جامعه وجود داشت و هنوز هم وجود دارد و آن هم درد شکاف و واگرایی و ضدیت و اختلاف و ترویج غضب و نحکیم تعصب و قطبشی بود که گره‌های کور می‌ساخت و زمینه‌ساز خشونت بود. عبارت دعوا نکنیم پاسخی بود که از بطن جامعه سیاسی برخاسته بود. و این همایش بخشی از مشارکت پژوهشگران و اندیشمندان ایرانی در مفهوم‌سنجی و ظرفیت‌افزایی آن است.
وی افزود: به استحضار می رسانم که پس از فراخوان این همایش حدود 400 چکیده و 200 مقاله در یافت شد و ده نشست استانی از گروه های مختلف سیاسی و از جناح های مختلف برگزار شد. 6 پیش نشست در معاونت راهبردی و بیش از 30 نشست دیگر در شهرهای مختلف از جمله تهران، قم، اصفهان و کرمانشاه برگزار شد. مقالات رسیده توسط انجمن علوم سیاسی، انجمن صلح، انجمن جامعه شناسی ارزیابی شد. برگزیدهٔ این مقالات در نشست های بعدی در دانشگاه‌های بزرگ تهران و سایر استان ها ارایه خواهند شد. امروز اما در این رویداد صرفا بر گفتگوهای چند جانبه تمرکز خواهد شد. مجموعه این رویدادها نمونه‌ای است از تلاش با کمترین هزینه برای غنابخشی گفتمانی و گفتگوی زاینده.
وی گفت: امید است که این همایش راهی بگشاید تا بتوانیم گفتگوی ملی را توسعه دهیم و دامنه وفاق ملی را نه فقط در حلقه های تنگ جناحی و گزینش مدیریت های اجرایی و تقسیم غنایم سیاسی بلکه در سطوح مدنی، اجتماعی، محیط زیستی، اقتصادی و فرهنگی گسترش دهیم. وفاق یک راه و روش است؛ دعوا نکنیم.
سپاسگزارم