بزرگنمايي:

ایران پرسمان - هم میهن / «مجلس در حاشیه» عنوان یادداشت روز در روزنامه هم میهن است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
از نظر ناظر بیطرف شاید مجلس ایران رفتار عجیبی داشته باشد، زیرا مسائل اصلی کشور که در سرنوشت و آینده آن اثرگذار است را نادیده گرفته و به جای آن به دعواهای سیاسی می‌پردازد؛ آن‌هم در موضوعاتی که روشن و آشکار است و چیز پنهانی در آن وجود ندارد. وزیر نیرو که اتفاقاً از وزرای دولت پیش هم بود را احضار کرده‌اند تا درباره ناترازی برق توضیح دهد.
ولی اینجای کار را نخوانده بودند که آقای وزیر به‌درستی متذکر می‌شود که ناترازی اصلی در تابستان گرم است، زمستان که ناترازی برق نداریم و البته این هم چیزی نیست و نبوده که کسی از آن مطلع نباشد.

بیش از یک دهه است که تذکر داده می‌شود، روند مصرف برق با عرضه و تولید همخوانی ندارد و دیر یا زود ناترازی ایجاد خواهد شد و اکنون سه سال است که با ناترازی به‌ویژه در تابستان مواجه‌ایم و برق کارخانجات را قطع می‌کنند و به تولید زیان می‌رسانند ولی دریغ از یک اقدام مؤثر مجلس اصولگرا درباره این مسئله، جالب اینکه ناترازی مذکور در این تابستان بیشتر هم خواهد شد مگر اینکه نیروگاه خورشیدی به دادمان برسد.
حالا گروهی از همین نمایندگان آمده‌اند و به چیزی می‌پردازند که در گذشته و در دولت رئیسی مسکوت گذاشته می‌شد. گروه دیگر دنبال استیضاح وزرا افتاده‌اند و گمان می‌کنند که با اقدامات سیاسی می‌توانند کاری از پیش ببرند، درحالی‌که نه‌تنها استیضاح هیچ نتیجه‌ای ندارد، بلکه تنش‌های سیاست داخلی را بیشتر می‌کند.
این نشان می‌دهد که مجلس حتی قادر نیست که ثبات سیاسی از رای اعتمادی که به وزرا داده را حتی برای چند ماه داشته باشد. ابزار استیضاح بیش از آنکه منجر به نتیجه شود، برای ارعاب دولت و اتلاف وقت است و هیچ کاربرد دیگری ندارد.
این‌ها در حالی است که مسائل سیاست خارجی کشور به‌عنوان یک بحران جدی برای آینده ایران مطرح است. از جمله با آمدن ترامپ به کاخ سفید در دو هفته آینده، یا خروج سرمایه عربستان از کارخانه روغن و یا در تهدیدات اسرائیل و تبعات شکست ما در سوریه و نیز عدم ایفای تعهدات روسیه در تحویل هواپیماهای جنگنده، همگی نشان می‌دهد که این مسائل ریشه‌ای‌تر هستند؛ ولی مجلس به جای پرداختن به آنها و ارائه راه‌حل‌های مناسب، مشغول حاشیه شده است، این ورود به امور حاشیه‌ای، خواست اکثریت مردم و حتی نمایندگان کنونی نیست، بلکه یک گروه تندرو برای پرت کردن حواس مردم از مسائل بنیادی به سوی موضوعات حاشیه‌ای، دنبال چنین برنامه‌ای هستند.
با توجه به این نکات انتظار می‌رود، رئیس محترم مجلس با شناختی که از مسائل کشور دارند و با حمایت اکثریت قاطع نمایندگان اجازه ندهند که اقلیت تندرو و غیرمسئول امور حاشیه‌ای را بر متن غلبه دهند. درست است که اغلب نمایندگان با آرای بسیار اندکی به مجلس راه یافته‌اند و در واقعیت تعداد اندکی را نمایندگی می‌کنند، ولی این امکان برای آنان وجود دارد که با اتخاذ مواضع مناسب بتوانند افراد دیگری را هم نسبت به خود امیدوار و خوشبین کنند و از این نظر جایگاه و پایگاه خود و مجلس را ارتقا دهند.
اگر قرار باشد که آرای آنان در حداقل‌ها باشد و تعداد قلیلی از مردم را به‌ویژه در شهرهای اصلی کشور نمایندگی کنند و همچنان نیز با مواضع حاشیه‌ای خود از پرداختن به مسئله اصلی پرهیز کنند، همچنان فاقد جایگاه و پایگاه در میان مردم خواهند بود و با این حد از اعتبار همچون گذشته قادر به انجام هیچ اقدام مثبتی برای مردم و کشور نخواهند بود.