بزرگنمايي:

ایران پرسمان - آرمان امروز / «آینده سوریه پس از اسد» عنوان یادداشت روز در روزنامه آرمان امروز به قلم صلاح الدین خدیو است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
دمشق لحظات دلهره آور و نفس گیری را می گذراند. بشار اسد فرار کرده و آخرین جمهوری سلطنتی خاورمیانه سرنگون شده است.
هنوز معلوم نیست یک هماهنگی و توافق خارجی برای تسلیم بدون درگیری دمشق وجود داشته یا نه!
در هر حال به نظر می رسد اوضاع بیشتر شبیه کابل سال 1371 است نه 1400 که طالبان دوباره آن را تصرف کرد.
در سال 71 مجاهدان افغان از چند جهت به کابل نزدیک شدند. شناخته ترین رهبر آنها احمد شاه مسعود بود که با سایر گروه های متنوع مخالفان توافق کرده بود در دروازه های شهر منتظر بمانند و کسی تا یافتن یک ساز و کار مسالمت آمیز انتقال قدرت، وارد کابل نشود.

اما رقیب دیرینه اش حکمتیار از بیم عقب افتادن از گردونه‌ی تحولات، بناگاه به پایتخت تسلیم شده یورش برد.
این امر واکنش مسعود را برانگیخت و جرقه‌ی جنگی را زد که چهار سال ادامه یافت و کابل را ویران کرد.
این جنگ تنها با آمدن طالبان نخست در سال 75 سایه‌اش را از کابل دور کرد.
ابومحمد جولانی اکنون با فاصله گرفتن از گفتار و رفتار گذشته‌اش، در حال تقلید از فرمانده مسعود است.
از دیشب برخی رسانه های عربی و ترکی می کوشند او را با نام اصلی اش؛ احمد الشرع برندینگ کنند تا وجهه جهادی اش کمرنگ شود.
اما درست مانند مسعود معلوم نیست چقدر بر گروه های مختلف مخالفان کنترل دارد؛گروه هایی که از سمت درعا به دمشق رسیدند و جبهه‌ی جنوبی را گشودند، اساسا جزو ستاد عملیاتی رد العدوان نیستند که از سمت شمال و حلب آمدند.
جولانی در حال تلاش برای یک انتقال آرام قدرت و دور کردن آتش سلاح ها از دمشق است.
روشن است که او از تکرار گذشته و مداخله‌ی خارجی نگران است.
با تضعیف نقش برخی از کشورها، آمریکا هنوز در سوریه حضور دارد و اسرائیل از هم اکنون شروع به ایمن سازی مرزهای خود و ورود به برخی مناطق سوریه کرده است.
در گذشته آمریکایی ها بارها پایگاه ها و حتی اتاق عملیات گروه تحت رهبری جولانی را هدف قرار داده‌اند.
از این رو، او نیازمند یک تغییر چهره‌ و گریم سیاسی فوق العاده توام با صبری استراتژیک است. روند حساس ساعات و روزهای آتی به کنترل واقعی او بر جبهه‌ی متنوع مخالفان و آمادگی برای رویارویی با رویدادهای غیرمترقبه بستگی دارد.
اگر حکمتیاری سوری بناگاه ظهور نکند و انتقال قدرت در مناطق ساحلی علوی‌نشین به همین ترتیب آرام و مسالمت آمیز باشد، باید گفت او واقعا خوش شانس است.