بزرگنمايي:

ایران پرسمان - ایسنا / پسوریازیس یا صدفک، بیماری پوستی مزمن خودایمنی است که به تازگی یک باند زخم نانویی برای درمان آن ساخته شده است.
محققان دانشگاه کپنهاگ یک پچ برای درمان آسان‌تر و موثرتر پسوریازیس ساختند. این روش ممکن است در درمان سایر بیماری‌های التهابی پوست نیز استفاده شود.
چهار تا پنج درصد از جمعیت دانمارک مبتلا به پسوریازیس هستند که یکی از شایع ترین بیماری‌های پوستی در جهان است. این بیماری التهابی با بثورات قرمز رنگ با پوسته‌های سفید مشخص می شود که ممکن است از نظر شکل، اندازه و شدت متفاوت باشد.
امروزه چندین گزینه درمانی برای بیماران پسوریازیس وجود دارد. کرم‌ها و پمادها از رایج‌ترین آن‌ها هستند. مشکل این است که کرم باید چندین بار در روز استفاده شود که پوست را چرب می‌کند بنابراین برخی از بیماران در استفاده مداوم از آن به مشکل بر می‌خورند که موفقیت درمان را تحت شعاع قرار می‌دهد.
محققان دانشگاه کپنهاگ نمونه اولیه پچی را تولید کردند که ممکن است به حل این مشکل کمک کند. پروفسور آندریا هاینز از این پژوهشگر می گوید: «ما یک پچ خشک ساختیم که حاوی مواد موثر برای درمان پسوریازیس است و دفعات استفاده را به یک بار در روز کاهش می‌دهد. این پچ پتانسیل این را دارد که درمان را برای بیماران پسوریازیس راحت‌تر کند.»
این پچ به گونه‌ای طراحی شده است که حاوی دو ماده فعال به طور همزمان باشد و آن‌ها را با سرعت‌های مختلف روی پوست آزاد کند. این فناوری واقعا هوشمندانه است، زیرا درمان پسوریازیس اغلب به بیش از یک محصول نیاز دارد. این دو ماده به شیوه‌ای کنترل شده و با سرعت‌های مختلف آزاد می‌شوند، زیرا عملکردهای متفاوتی دارند: اسید سالیسیلیک بلافاصله آزاد می‌شود تا سلول‌های مرده تجمع یافته را از بین ببرد. در حالی که هیدروکورتیزون التهاب پوست را کاهش می‌دهد، فرآیندی که زمان بیشتری می‌برد.»
آندریا هاینز می‌گوید: «ما نمونه اولیه این محصول را روی پوست خوک و سلول‌های پوست انسان آزمایش کرده‌ایم و نتایج را با کرم‌ها و پمادهای موجود در داروخانه‌ها مقایسه کرده‌ایم. مطالعات ما نشان می‌دهد که این پچ به اندازه درمان‌های استاندارد مؤثر است.»
به نقل از ستاد نانو، محققان از الکتروریسی برای تولید پچ استفاده کردند. سپس از آن الیاف برای ساخت یک پارچه استفاده می‌شود که ممکن است مانند گچ به پوست بچسبد.
محققان هنوز در حال کار بر روی این پچ هستند. تحقیقات بیشتر، توسعه محصول و آزمایشات بالینی قبل از آماده شدن روش برای استفاده مورد نیاز است.