بزرگنمايي:

ایران پرسمان - ایسنا / رییس مرکز پژوهش‌های مجلس در پاسخ به بیانیه مشترک اتحادیه اروپا و شورای همکاری خلج فارس در خصوص جزایر سه گانه ایرانی، گفت: اجرای قوانین توسعه ای برمبنای بندهای 60 تا 63 برنامه هفتم پیشرفت از سوی دولت محترم و ارتقای زیرساخت ها در جزایر سه گانه ایرانی، حق حاکمیت ایران بر جزایر خود در خلیج فارس را تقویت کند.
بابک نگاهداری، در خصوص بیانیه پایانی نشست مشترک اتحادیه اروپا و کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس مبنی‌بر پایان اشغال جزایر سه‌گانه از سوی ایران، گفت: حاکمیت جمهوری اسلامی ایران بر جزایر سه‌گانه تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی امری محرز و مسلم است و ادعاهای مطرح شده در بیانیه نشست مشترک اتحادیه اروپا و کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس علاوه بر دخالت در امور داخلی کشورمان، تلاشی واهی در جهت نقض حاکمیت ملی و تمامیت ارضی ایران نیز محسوب می‌شود.
وی در پاسخ به چرایی اتخاذ چنین موضعی از جانب کشورهای عضو اتحادیه اروپا بیان کرد: کشورهای عضو اتحادیه اروپا که در جنایات رژیم صهیونیستی علیه مردم غزه و لبنان حضوری غیر قابل انکار داشته‌اند و با تمام توان مشغول تجهیز تسلیحاتی رژیم صهیونیستی بوده‌اند، اکنون در تلاش‌ اند تا علاوه بر ایجاد یک پوشش سیاسی برای مشارکت خود در نسل‌کشی فلسطینیان و قتل عام مردم لبنان، در اقدامی انحرافی، ذهن ملت‌ها و توان سیاسی دولت‌های منطقه را متوجه موضوع دیگری کنند که خود بیش از هرکسی نسبت به بی‌اساس بودن آن واقف هستند.
نگاهداری افزود: غربی‌ها در صدد آن هستند تا با وارد کردن فشارهای چند بعدی بر کشورمان، ایران را وادار به پذیرش خواسته‌های سیاسی و امنیتی خود در مسائل مختلفی نظیر محور مقاومت، جنگ غزه و لبنان و برنامه صلح آمیز هسته‌ای کشورمان کنند که البته بی تردید راه به جایی نخواهند برد.
وی اقدامات و بیانیه‌های کشورهای حاشیه خلیج فارس در خصوص جزایر سه‌گانه را بازی در زمین دشمنان جمهوری اسلامی ایران دانست و یادآور شد: یک روی سکه مباحث مطرح شده در خصوص جزایر سه‌گانه ایرانی، حرکت در مسیر طرح شکست خورده انزوای ایران براساس ابزارهای متوهمانه ژئوپلیتیکی است و روی دیگر آن اقدامی در جهت تامین امنیت کریدور صهیونیستی آی‌مک، به عنوان مسیری در جهت تامین منافع اقتصادی این رژیم و حذف پروژه کمربند راه برمبنای منافع اقتصادی جمهوری اسلامی ایران است.
رییس مرکز پژوهش‌های مجلس با بیان اینکه حق حاکمیت جمهوری اسلامی ایران بر جزایر سه‌گانه، امری ثابت شده است، تاکید کرد: چنین حقی براساس قوانین بین‌المللی کاملا معتبر و غیر قابل خدشه است و اسناد و مدارک تاریخی هم بر آن اذعان دارد و کشورهای تازه تاسیس قادر به تحریف آن نخواهند بود.
وی در خصوص اقدامات قانونی در مقابله با این بیانیه و بیانیه‌های مشابه آن، تصریح کرد: ماده 61 برنامه هفتم پیشرفت، دولت را مکلف کرده است تا نسبت به فعال‌سازی حداکثری ظرفیت‌های متنوع شهرستان ابوموسی در استان هرمزگان با محوریت جزایر مربوط، با تأکید بر استقرار و ارائه خدمات برتر در سطوح محلی، ملی و فراملی اقدام کند. 
نگاهداری توضیح داد: برای رسیدن به این اهداف، دولت مکلف است با در نظر گرفتن نظام حمل‌ونقل، آماد و پشتیبانی و خدمات بازرگانی و توسعه مؤثر زیرساخت‌های انرژی و ارتباطات، صنعت و معدن و ایجاد و توزیع خدمات اجتماعی شامل آموزش‌عالی، درمانی، فرهنگی، ورزشی و شناسایی و گسترش ظرفیت قلمروهای گردشگری و اقامتی و اقتصاد دریا محور اقدام کند. ضمن آنکه سازمان و وزارت کشور مکلف شده‌اند تا گزارش عملکرد این بند را هر شش‌ماه یک‌بار به مجلس ارسال کنند.
نگاهداری با اشاره به سایر بندهای برنامه هفتم پیشرفت در خصوص اهمیت به موضوع جزایر سه‌گانه توضیح داد: البته مواد 60 تا 63 برنامه به اقتصاد دریامحور اشاره دارد که بر مبنای آن می‌توان در خصوص توسعه جزایر سه‌گانه ایرانی گام برداشت.
وی تاکید کرد: اجرای این قوانین توسعه‌ای برمبنای برنامه هفتم پیشرفت از سوی دولت محترم و ارتقای زیرساخت‌ها در جزایر سه‌گانه ایرانی و تقویت حضور سیاسی، اقتصادی و نظامی در این جزایر حق حاکمیت جمهوری اسلامی ایران بر جزایر خود در خلیج فارس را تقویت می‌کند و پاسخی به یاوه‌گویی‌های بی‌اساس طرفهای مقابل خواهد بود.
رییس مرکز پژوهش‌های مجلس در پایان تاکید کرد: برگزاری جشنواره‌های ملی و مذهبی با حضور اقوام مختلف ایرانی، ایجاد زیرساخت‌های بندری و ترانزیتی، تقویت پایگاه‌های نظامی و حتی برگزاری تورهای مسافرتی بوم‌گردی در جزایر بخشی از سازوکار اجرایی در این زمینه خواهد بود.
نگاهداری در پایان با بیان اینکه تاریخ ایران، دیوانی مزین به شرافت مردان و زنان این سرزمین در حفظ کشور است، تاکید کرد: تا سردار سلیمانی‌ها، شهید همت‌ها، شهید باکری‌ها، ستارخان‌ها و باقرخان‌ها، در این کشور هستند اگر مجبور باشیم سر خواهیم داد ولی سرزمین نخواهیم داد، خاک خواهیم خورد ولی خاک نخواهیم داد.