ایران پرسمان - مهر/ مجید اخوان از پیشکسوتان جنگ استان قم است که از دوران نوجوانی تا پایان دفاع مقدس در عملیات های مختلف حضور داشته است که باید پای سخنان چنین شخصیت هایی نشست و خاطرات دوران دفاع مقدس را مرور کرد.
او معتقد است: جنگ چیز خوبی نیست، اما کسانی که در دوران دفاع مقدس حضور داشتند و حتی اندکی آن فضا را درک کردند با حسرت از آن دوران یاد می کنند.
اخوان بیان کرد: در روزهای دفاع مقدس برخی از رزمندگان پس از عملیات که به شهر باز می گشتند در مساجد خاطره می گفتند و همین امر رشادت و مردانگی را در بین نوجوانان و جوانان زنده می کرد و این حس را به دیگران می‌داد که باید در میدان نبرد حضور یابند.

هنر امام راحل آن بود که همه را عاشق دفاع مقدس کرده بود
این رزمنده قمی می گوید: با آغاز جنگ تحمیلی فضای خاصی در کشور حاکم شد و هنر امام راحل آن بود که همه را عاشق دفاع مقدس کرده بود.
وی افزود: ایرانی ها ناموس پرست هستند و در آن شرایط که دشمن به خاک کشور تجاوز کرده بود، این هنر امام راحل بود که مردم را به صحنه آورد و روحیه رشادت و از خودگذشتگی را در آنان بوجود آورد.
اخوان گفت: رزمندگان اسلام مردانه وارد میدان شدند و با جان و دل جنگیدند و در طول 8 سال جنگ تحمیلی، بسیاری شهید و بسیاری هم جانباز و اسیر شدند.
وی با اشاره به اولین اعزام خود در سال 62 گفت: به دلیل اینکه سن ما کم بود به سختی برای آموزش ما را قبول کردند.
وی ادامه داد: خانواده ما با رفتن به جبهه مخالفت نداشتند و مادرم با وجود اینکه یکی از برادرانم شهید شده بود می گفت اگر ده فرزند دیگر هم داشتم روانه جبهه ها می کردم.
این رزمنده قمی بیان کرد: اولین اعزام ما به سمت جبهه های غرب و برای عملیات والفجر4 بود که به دلیل سن کم در بخش تعاون لشکر مشغول به فعالیت شدم.

هر کسی در عملیات بدر حضور داشت گویی در دیگر عملیات ها هم بود
وی افزود: گفته می شود هر کسی در عملیات بدر حضور داشت گویی در دیگر عملیات ها هم بوده، چرا که این عملیات شرایط خاصی داشت.
اخوان اضافه کرد: این عملیات عجیب بود، چرا که وقتی به خط زدیم عراقی ها منتظر ما بودند و خاکریزی چند کیلومتری وجود داشت که بچه های قم و شیراز در آن حضور داشتند و در این عملیات به قدری حجم تانک ها زیاد بود که هر جوری، آرپی‌جی می زدیم به تانک ها اصابت می کرد.
وی گفت: مصطفی رسولی از رزمنده های خوب بود که آرپی‌جی ها را می گذاشت و ما شلیک می کردیم و آنقدر آر پی جی زدیم که شانه های ما زخمی شده بود.
وی ادامه داد: مصطفی در یک صحنه آرپی‌جی را گرفت و خودش خواست بزند، روی خاکریز ایستاد، به او گفتیم زودتر بزن و وقتی بالای خاکریز رفت، گلوله مستقیم توپ به شکم وی اصابت کرد و به شهادت رسید.
این پیشکسوت دفاع مقدس عنوان کرد: شهید مصطفی عباسی یک جوان بوشهری بی سیم چی ما بود که کنار ما نشسته بود و در حین صحبت با ما، تیری به او کلاه وی اصابت کرد و به شهادت رسید.
وی گفت: در آن زمان مهمات ما به اتمام رسیده بود که شهید جواد دل آذر دستور داد که به عقب برگردیم تا مهمات بیاوریم که به همراه دو نفر دیگر ساعت 7 شب به عقب حرکت کردیم، اما آنقدر آتش دشمن سنگین بود که برای اینکه گلوله ها به ما اصابت نکند در سنگری پناه گرفتیم و از فرط خستگی یک ساعتی خواب رفتیم و وقتی بیدار شدیم، یک توپ فرانسوی به سنگر اصابت کرد و همه چیز را نابود کرد اما ما زنده ماندیم.
این برادر شهید ادامه داد: با سختی زیاد مقداری مهمات با تویوتا آوردیم و حاج حسین مولوی و حاج رضا گائینی و جواد فخار را که تیر خورده بودند به عقب آوردند و وقتی برانکارد را زمین گذاشتند به قدری آتش سنگین بود که صدا به صدا نمی رسید و در این بین گلوله ای مستقیم اصابت کرد و بچه ها به شهادت رسیدند.
وی گفت: بعد از آنکه دستور عقب نشینی داده شد به لب دژ آمدیم و سوار قایق شدیم و با موتور به سمت پل حضرت رسول حرکت کردیم و در این بین یک هلی کوپتر ما را دنبال کرد و مستقیم به سمت ما شلیک می کرد، اما گلوله ای به ما اصابت نکرد.
وی افزود: سوار قایق شدیم و بعد از آن با یک مینی بوس به عقب برگشتیم اما در میان راه اتوبوس چپ کرد و زخمی شدیم.

بسیاری از رزمندگان در برخی از عملیات ها می دانستند که عملیات لو رفته، اما گوش به فرمان بودند
وی در ادامه عنوان کرد: بسیاری از رزمندگان در برخی از عملیات ها می دانستند که عملیات لو رفته، اما وقتی دستور صادر می شد همه گوش به فرمان بودند و برای مقابله با دشمن از جان خود گذشته بودند.
اخوان افزود: در ابتدای عملیات کربلای 4 وقتی وارد منطقه شدیدم، دیدیم خاک آن خاص است که وقتی راه می رفتیم زمین می خوردیم و بعد از عبور از کانال سیمانی در منطقه، با عراقی ها درگیر شدیم و این نشان می داد که دشمن آماده مقابله با ما بود.
وی بیان کرد: عملیات کربلای 4 در حقیقت میدان موانع بود و سنگرهای ما هم استحکام نداشت و با یک خمپاره 60 خراب می شد و با این شرایط رزمندگان به جلو حرکت می کردند.
وی با اشاره به خاطره ای از یکی از شهدا گفت: این رزمنده شهید، لات بود و خالکوبی های بسیاری در بدنش وجود داشت و بعدها جایی خواندم که وی سال و ماه و روز شهادت خود را نوشته بود و انسان لاتی بود که می گفت دعا مادر باعث شد سر از جبهه ها در بیاورم و در نهایت در کربلایی 5 به شهادت رسید.
وی تصریح کرد: امکانات ما در مقابل عراق زیر صفر بودیم و رژیم بعثت از کشورهای مختلف حمایت تسلیحاتی می شد.
این رزمنده قمی بیان کرد: در کربلای 8 کانالی بودم که با استقرار داد آن شاید 100 آرپی‌جی زدیم که عمل نکرده بود و این در شرایطی بود که دشمن تن به تن با ما درگیر شده بود.
وی اضافه کرد: آرپی‌جی ها کره ای بودند که عمل نمی کردند و با وجود عدم امکانات در برابر دشمن ایستادیم.

رژیم بعث آموزش های زیادی به نیروهای نظامی خود می داد
اخوان با بیان اینکه رژیم بعث آموزش های زیادی به نیروهای نظامی خود می داد افزود: در عملیات والفجر 8 وقتی آرپی‌جی جی می زدیم در همان ده ثانیه شلیک، مورد هدف قرار می گرفتیم و این نشان از مهارت نظامی ها عراقی داشت در حالی که آنان در مدت زمان 2 ثانیه گلوله آرپی‌جی شلیک می کردند.
وی بیان کرد: در عملیات والفجر 10 گردان سیدالشهدا علیه السلام در منطقه سروان حضور داشت و آنقدر هوا سرد بود که هزار و 500 متر ارتفاع در منطقه سورن را با بادگیر لیز می‌خوردیم.
این برادر شهید تاکید کرد: در جنگ افراد از جان خود برای ایثارگری دیگران می گذشتند و می جنگیدند.
وی گفت: منطقه به شدت سرد بود و آنقدر بارش برف شدید بود که اندام انسان را از کار می انداخت و کلبه یخی داشتیم و 7 متر برف بود.
اخوان بیان کرد: عملیات کربلای 4 لو رفته بود و دشمن در نزدیکی ما سنگر گرفته بود و ما از فاصله نزدیک تیر می خوردیم و در کانال ماهی مهمات بسیار زیادی از دشمن بود که عبور از آن سخت و دشوار بود.