بزرگنمايي:

ایران پرسمان - ایلنا / یک فعال سیاسی اصلاح‌طلب گفت: اگر ما در درون کشور از یک انسجام و رویکرد مبتنی بر مشارکت حداکثری و دولتی که توام با پشتوانه عموم جامعه، نخبگان و حوزه‌های قدرت را در اختیار داشته باشند، طبیعتا در عرصه سیاست‌ورزی می‌تواند در راستا با تأمین منافع ملی از زبان قدرت خود استفاده کرده و در پیگیری منافع ملی در روابط خارجی دوجانبه و چندجانبه حرف او از استحکام و پشتوانه برخوردار است
محمدجواد حق‌شناس فعال سیاسی اصلاح‌طلب در گفت‌وگو با ایلنا، درباره لازمه ادامه مسیر وفاق ملی در داخل و گسترش آن در میان کشورهای همسایه و کشورهای اسلامی گفت: یک اصل پذیرفته شده‌ای در حکمرانی و به ویژه در حوزه سیاست و در رابطه میان سیاست خارجی و سیاست داخلی وجود دارد که سیاست خارجی همیشه دنباله‌رو سیاست داخلی است. به نوعی می‌توان گفت اگر ما در درون کشور از انسجام و رویکرد مبتنی بر مشارکت حداکثری و دولتی توأم با پشتوانه عموم جامعه، نخبگان و حوزه‌های قدرت برخوردار باشیم، طبیعتا دولت هم می‌تواند در عرصه سیاست‌ورزی در راستای تأمین منافع ملی از زبان قدرت خود استفاده کرده و در پیگیری منافع ملی در روابط خارجی دوجانبه و چندجانبه حرف او از استحکام و پشتوانه برخوردار باشد و هم اینکه طرف‌های خارجی وقتی به جایگاه و موقعیت مذاکره‌کننده ارشد سیاست خارجی شامل وزیرخارجه، مشاوران‌، معاونان و سفرا نگاه می‌کنند، حساب کار خودشان را کرده و به راحتی نمی‌توانند خارج از قاعده منافع ملی ایران، سیاستی را پیش ببرند.
وی افزود: رویکردی که توسط آقای پزشکیان در پیش گرفته شده و راهبردی که ایشان به عنوان سیاست وفاق دنبال می‌کند که حداقل ما در فضای انتخاباتی به ویژه در مناظره‌ها و سخنرانی‌های دوران انتخابات شاهد بودیم و همچنین تعاملی که با مجلس به عنوان نهاد ناظر برقرار کرده و اینکه توانست بالاترین معدل رأی اعتماد را از مجلس بگیرد، نشان داد که مجموعه ارکان تصمیم‌گیر در نظام سیاسی و به ویژه حوزه اصلی قدرت، بنا را بر این گذاشتند که در این دوره چالش‌های داخلی را مدیریت کرده و دولت بتواند با توجه به فضایی که برای پیگیری مطالبات و مشکلاتی که در عرصه سیاست خارجی داریم بدون نگرانی از پشت‌سرش این موارد را حل و فصل کند.

حق‌شناس درباره عملیاتی کردن پیشنهاد رئیس جمهور مبنی بر تشکیل اتحادیه کشورهای اسلامی گفت: وقتی ما به عنوان یک دولت وارد گفت‌وگو می‌شویم و برای تأمین منافع ملی‌مان حرکت می‌کنیم، این اصل پذیرفته‌شده است که دولت‌ها در رابطه با منافع ملی کشورها حرف آخر را می‌زنند و باید آن را قبول کنیم. وقتی درباره کشورهای اسلامی صحبت می‌کنیم، می‌توان گفت که این دولت‌ها هستند که کشورهایشان را نمایندگی می‌کنند. این یک قاعده شناخته شده است و طبیعتا نمی‌توانیم روندی که در گذشته در کشور دنبال می‌شده و نیروهایی خودسر یا آتش‌به اختیار به خودشان اجازه می‌دادند که سربزنگاه وارد عمل شوند که از دیوار سفارتی بالا بروند یا سفارتی را به آتش‌ بکشند و یا کنسولگری را در یک شهر مورد تهاجم قرار دهند یا برخی از نیروهای غیروابسته به دولت در کشورهای خارجی برای خودشان برنامه‌هایی داشته باشند و سفیر و دولت از آن بی‌خبر باشند را انکار کنیم، اگر این مسیر و رویکرد ادامه‌دار باشد، جریان سیاست خارجی تعطیل خواهد شد و امکان پیشبرد اوضاع فراهم نخواهد شد.
وی گفت: باید بپذیریم دنیا و چارچوب‌ها هم همین را می‌گوید که سخن آخر سیاست خارجی کشور باید از سوی وزارت خارجه شنیده شود. وزیر خارجه نماد این حوزه است و اگر نکته‌ای در داخل کشور وجود دارد، قبل از اعلام و بیان آن، با توجه به پخت و پزهایی که عنصر نهایی آن را پیگری کرده باید از سوی وزیر امور خارجه و نمایندگی آن مانند نمایندگی‌های ایران در خارج از کشور یا سفرا کار در ریل خود جا بیفتد و روندی که پیش‌تر با آن رو به رو بودیم اصلاح شود تا در یک چارچوب دقیق و درست قدم بگذاریم.